- narwaniec
- m II, DB. \narwaniecańca; lm M. \narwaniecańcy, DB. \narwaniecańcówpot. «człowiek narwany, niezrównoważony; postrzeleniec»
Słownik języka polskiego . 2013.
narwaniec
Look at other dictionaries:
narwaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. narwaniecańcu || narwaniecańcze; lm M. narwaniecańcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba niezrównoważona, porywcza, łatwo ulegająca gwałtownym emocjom; postrzeleniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dawniej nie był takim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
narwaniec — Człowiek zwariowany lub ekscentryczny, zwłaszcza porywczy i nieprzewidywalny Eng. A crazy or eccentric man, especially if hot tempered or unpredictable … Słownik Polskiego slangu
szalony — Szalona głowa, pot. pała, pałka «o osobie nieobliczalnej, impulsywnej; narwaniec»: Znamy was, Polacy, znamy! Każdy legat jednako brzmiące raporty przysyła: Gorące serca, lotne umysły, szalone głowy i nad sobą ni żadnego pana! Z. Kossak, Wina … Słownik frazeologiczny
paliwoda — m odm. jak ż IV, CMs. paliwodawodzie; lm M. paliwodady a. paliwodadowie, DB. paliwodadów 1. przestarz. «człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny, niepoważny; narwaniec, postrzeleniec, pędziwiatr, trzpiot» 2. daw. «blagier, łgarz» … Słownik języka polskiego
postrzeleniec — m II, DB. postrzelenieceńca, W. postrzelenieceńcze (postrzelenieceńcu); lm M. postrzelenieceńcy, DB. postrzelenieceńców pot. «człowiek postrzelony; narwaniec» … Słownik języka polskiego
szaleniec — m II, DB. szalenieceńca, W. szalenieceńcze (szalenieceńcu); lm M. szalenieceńcy, DB. szalenieceńców «człowiek szalony, obłąkany, wariat, furiat; człowiek nie panujący nad swoimi namiętnościami, nie liczący się z okolicznościami, z… … Słownik języka polskiego
szalony — szalonyleni, szalonyleńszy 1. «taki, który oszalał, obłąkany; taki, który zdobywa się na szaleństwa, narwany, nieobliczalny» Szalony człowiek. Miotał się jak szalony. ◊ Szalona głowa, pot. szalona pałka «człowiek nieobliczalny; narwaniec» 2.… … Słownik języka polskiego
świr — I m IV, D. u, Ms. świrze, blm poet. «szczebiot, świergot ptaków» Mkną jaskółki z ostrym świrem. (Staff) II m IV, DB. a, Ms. świrze; lm M. y, D. ów 1. lm B.=M. posp. «wariactwo, obłęd, mania» Mieć, dostać świra. 2. lm B.=D. posp. «wariat, dziwak,… … Słownik języka polskiego
wariat — m IV, DB. a, Ms. wariatacie; lm M. wariataci, DB. ów pot. «człowiek umysłowo chory» Cichy, spokojny, nieszkodliwy wariat. ∆ Dom wariatów; szpital (dla) wariatów «szpital psychiatryczny» ◊ Kiepski wariat «człowiek trochę niespełna rozumu (czasem… … Słownik języka polskiego
postrzeleniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. postrzelenieceńcze || postrzelenieceńcu; lm M. postrzelenieceńcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku niezrównoważonym psychicznie, porywczym; człowiek postrzelony, narwaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uważajcie na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
