- nawiać
- dk Xb, \nawiaćwieję, \nawiaćwiejesz, \nawiaćwiej, \nawiaćwiał, \nawiaćwiali a. \nawiaćwieli, \nawiaćwiany - nawiewać ndk I, \nawiaćam, \nawiaćasz, \nawiaćają, \nawiaćaj, \nawiaćał, \nawiaćany1. «o prądzie powietrza: nanieść, napędzić, nasypać czegoś; nadmuchać, napędzić za pomocą prądu powietrza»
Wiatr nawiał liści, mgły.
2. «powiać na kogoś, na coś lub w coś; owionąć kogoś lub coś; zalecieć»Ziąb nawiewa od wody.
3. posp. «uciec, umknąć»Nawiał im w drodze.
Słownik języka polskiego . 2013.