nawrócić

nawrócić
dk VIa, \nawrócićcę, \nawrócićcisz, \nawrócićwróć, \nawrócićcił, \nawrócićcony - nawracać ndk I, \nawrócićam, \nawrócićasz, \nawrócićają, \nawrócićaj, \nawrócićał, \nawrócićany
1. «skierować się na poprzednie miejsce, udać się z powrotem, zjawić się po raz wtóry; cofnąć się; wrócić, zawrócić»

Nawrócić z drogi.

Nawróciła zima.

przen. «nawiązywać do czegoś, o czym się mówiło, myślało itp.»

Nawracać w dyskusji do jakiegoś tematu.

2. «skierować kogoś, coś na poprzednie miejsce, do poprzedniego położenia; obrócić, wykręcić, zawrócić»

Nawrócić konie.

Nawrócić samochodem.

3. «nakłonić kogoś do przyjęcia jakiejś religii, wyznania»

Nawrócić kogoś na katolicyzm.

nawrócić się - nawracać się «przyjąć jakąś religię, inne wyznanie»

Nawrócić się na mahometanizm.

przen. «przyjąć jakieś poglądy, idee»

Nawrócić się na abstrakcjonizm.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nawrócić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. nawracać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawracać się – nawrócić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjmować inną, nową religię; przechodzić na nową wiarę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawrócić się na protestantyzm. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawracać — → nawrócić …   Słownik języka polskiego

  • Nawrocki — (feminine Nawrocka) is a Polish surname which probably originated from the city of Nawra or Nawry, and comes from the verb nawracac , nawrócic , to turn, revert, convert, especially referring to a change in religion or conversion; as of 1990… …   Wikipedia

  • Навроцкий — Польская фамилия: Nawrocki nawrocic возвратиться . (У.) (Источник: «Словарь русских фамилий». («Ономастикон»)) …   Русские фамилии

  • licho — 1. pot. Do licha (i trochę), do diabła (i trochę) «bardzo dużo, w nadmiarze»: Lepiej nawrócić i w bok od drogi całych domów szukać, jest tego do licha i trochę. H. Auderska, Lato. Gąb do karmienia, naturalnie, mamy do diabła i trochę, a z… …   Słownik frazeologiczny

  • rewokować — ndk a. dk IV, rewokowaćkuję, rewokowaćkujesz, rewokowaćkuj, rewokowaćował, rewokowaćowany 1. «odwoływać, odwołać z urzędu» Rewokować ambasadora. Rewokować biskupa. 2. przestarz. «cofać, odwoływać, unieważniać, ogłosić coś jako fałszywe, niebyłe»… …   Słownik języka polskiego

  • wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… …   Słownik języka polskiego

  • nawracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nawracaćam, nawracaća, nawracaćają {{/stl 8}}– nawrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIb, nawracaćcę, nawracaćci, nawracaćwróć, nawracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawracać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zrządzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zrządzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zrządzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zrządzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} wola sił wyższych : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”