Nawrzeszczeć na dziecko.
Słownik języka polskiego . 2013.
nawrzeszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, nawrzeszczećczę, nawrzeszczećczy, nawrzeszczećczał, nawrzeszczećczeli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wrzeszcząc, skarcić kogoś; narobić dużo wrzasku; nakrzyczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawrzeszczeć na kogoś bez przyczyny … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawrzeszczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmęczyć się wydawaniem wrzasków, krzyków, nakrzyczeć się do woli, wykrzyczeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawrzeszczał się do woli. Dość się już nawrzeszczałeś, bądź wreszcie cicho! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadrzeć — dk XI, nadrzećdrę, nadrzećdrzesz, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarty 1. «wydrzeć, wyszarpać czegoś pewną ilość; drąc, wyrywając coś zgromadzić pewną ilość» Nadrzeć mchu, trawy, pierza. 2. «drąc zniszczyć dużo czegoś; narozdzierać, zedrzeć»… … Słownik języka polskiego
wywrzeszczeć — dk VIIb, wywrzeszczećczę, wywrzeszczećczysz, wywrzeszczećwrzeszcz, wywrzeszczećczał, wywrzeszczećczeli, wywrzeszczećczany rzad. wywrzasnąć dk Va, wywrzeszczećnę, wywrzeszczećwrzaśniesz, wywrzeszczećwrzaśnij, wywrzeszczećnął, wywrzeszczećnęła,… … Słownik języka polskiego
