nazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nazywaćam, nazywaća, nazywaćają, nazywaćany {{/stl 8}}– nazwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, nazywaćzwę, nazywaćzwie, nazywaćzwij, nazywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać się — I – nazwać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazywać samego siebie jakimś mianem, imieniem, tytułem; nadawać sobie, przybierać imię, miano, określenie, tytuł, przezwisko; określać się w jakiś sposób : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać – nazwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}po imieniu {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić o czymś wprost, bez ogródek; nie owijać w bawełnę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie chcę więcej słyszeć o pilnych wyjazdach służbowych, nazwij rzecz po imieniu, że masz kochankę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać — Nazwać rzecz (rzeczy) po imieniu «mówić o czymś wprost, szczerze; mówić coś bez ogródek, bez owijania w bawełnę»: (...) nie obędzie się bez zdecydowanej, wyraźnej ingerencji państwa przy pomocy wszystkich środków, jakie stoją do jego dyspozycji.… … Słownik frazeologiczny
nazwać — dk IX, nazwaćzwę, nazwaćzwiesz, nazwaćzwij, nazwaćał, nazwaćany nazywać ndk I, nazwaćam, nazwaćasz, nazwaćają, nazwaćaj, nazwaćał, nazwaćany 1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»… … Słownik języka polskiego
wabić — ndk VIa, wabićbię, wabićbisz, wab, wabićbił, wabićbiony 1. «przynęcać zwierzęta, zwłaszcza odpowiednim wołaniem (czasem naśladując ich głos)» Wabić gołębie gwizdaniem. Wabił wróble ziarnem. przen. «stanowić przynętę, działać przyciągająco;… … Słownik języka polskiego
zwać — ndk IX, zwę, zwiesz (rzad. zowię, zowiesz), zwij, zwał, zwany «określać jakąś nazwą, jakimś mianem, imieniem; dawać komuś, czemuś jakąś nazwę, nazywać» Zwano ich bohaterami. Dzieci zwały go wujkiem. W domu zwą ją Dzidzią. Pokój zwany salonem. ∆… … Słownik języka polskiego
Aspekt (Linguistik) — Der Aspekt (lat. ‚Blickrichtung‘) bezeichnet in der Linguistik eine verbale Kategorie, die die Haltung des Sprechers zur zeitlichen Struktur von Handlungen oder Ereignissen ausdrückt. In vielen Sprachen wird diese Kategorie neben Tempus und Modus … Deutsch Wikipedia
Verbalaspekt — Der Aspekt (lat. „Blickrichtung“) bezeichnet in der Linguistik eine verbale Kategorie, welche die Haltung des Sprechers zur zeitlichen Struktur von Handlungen oder Ereignissen ausdrückt. In vielen Sprachen wird diese Kategorie neben Tempus und… … Deutsch Wikipedia
a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca … Słownik języka polskiego
