- nędznik
- m III, DB. -a, N. \nędznikkiem; lm M. \nędznikicy, DB. -ów«człowiek podły, nikczemny; niegodziwiec, łajdak»
Słownik języka polskiego . 2013.
nędznik
Look at other dictionaries:
nędznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. nędznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: człowiek bez honoru i zasad moralnych, podły, niegodny szacunku; łajdak, niegodziwiec, szubrawiec, drań, kreatura {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kreatura — ż IV, CMs. kreaturaurze; lm D. kreaturaur pot. «lichy, podły człowiek, nędzne indywiduum; nędznik» Marna, podejrzana kreatura. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
niegodziwiec — m II, DB. niegodziwiecwca, W. niegodziwiecwcze (niegodziwiecwcu); lm M. niegodziwiecwcy, DB. niegodziwiecwców książk. «człowiek nieuczciwy, zły; łotr, nędznik, nikczemnik» … Słownik języka polskiego
nikczemnik — m III, DB. a, N. nikczemnikkiem; lm M. nikczemnikicy, DB. ów «człowiek nikczemny; niegodziwiec, podlec, łotr, nędznik» … Słownik języka polskiego
