- niebywale
- «w sposób niebywały; niezwykle, nieprawdopodobnie, niecodziennie»
Niebywale odważny.
Niebywale białe zęby.
Słownik języka polskiego . 2013.
niebywale
Look at other dictionaries:
niebywale — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób niezwykły; niesłychanie, niezwykle, nadzwyczajnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebywale rzadki minerał. Niebywale odważne wystąpienie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
furora — Robić, zrobić furorę «zdobywać, zdobyć niebywałe powodzenie, odnosić, odnieść sukces, wprawiać, wprawić otoczenie w podziw, w zachwyt»: Spektakl zrobił furorę na Broadwayu (...). TSt 3/2000 … Słownik frazeologiczny
niepoznanie — Do niepoznania «w sposób uniemożliwiający lub bardzo utrudniający poznanie, nie do poznania»: Dopiero pod wieczór przywlokła się do domu, cała zielona jakaś na twarzy, zmieniona aż do niepoznania (...). H. Górska, Brama. Potężny rozwój przemysłu… … Słownik frazeologiczny
furora — ż IV, CMs. furoraorze zwykle blm, tylko we fraz. Zrobić (czymś) furorę; coś robi furorę «zdobyć niebywałe powodzenie, odnieść sukces, wprawić w podziw, zachwyt; coś wywołuje wielkie wrażenie, wprawia w podziw» ‹z wł.› … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
niebywały — «nie zdarzający się; niezwykły, nadzwyczajny, rzadki» Niebywały fakt. Niebywały popłoch. Niebywałe sukcesy … Słownik języka polskiego
niesłychanie — «nadzwyczajnie, niezwykle, niebywale, fenomenalnie» Niesłychanie dokładny, zdolny. Jechał niesłychanie ostro. Niesłychanie się zmęczył … Słownik języka polskiego
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
cud — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. cudzie; lm M. a || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zjawisko nadprzyrodzone, nadnaturalne, świadczące o ingerencji Boga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cud odzyskania wzroku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ożywienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. ożywić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan cechujący się zwiększoną aktywnością, podnieceniem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
