niedobór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. niedobórboru, Mc. niedobórborze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak czegoś w ilości wystarczającej na zaspokojenie potrzeb, na zapewnienie prawidłowości funkcjonowania czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deficyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. deficytycie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sytuacja, gdy (planowane) wydatki są większe niż ilość pieniędzy na ich pokrycie; niedobór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deficyt… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posucha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. posuchausze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymujący się przez dłuższy czas niedobór opadów, zwykle połączony z silnymi upałami, powodujący wyczerpywanie się zasobów wody;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
albinizm — m IV, D. u, Ms. albinizmzmie, blm «brak lub niedobór barwników melaminowych u człowieka i zwierząt objawiający się białością skóry, włosów lub piór i różową tęczówką oka, także brak chlorofilu u roślin; bielactwo» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
anoksemia — ż I, DCMs. anoksemiamii, blm med. «niedobór tlenu we krwi na skutek chorób, zatruć lub przebywania w rozrzedzonym powietrzu» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
anoksja — ż I, DCMs. anoksjasji, blm med. «niedobór tlenu w tkankach ustroju wskutek zaburzeń krążenia krwi lub niedotlenienia krwi, np. w zatruciach» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
asfiksja — ż I, DCMs. asfiksjasji, blm med. «zaburzenie procesu oddychania wywołane wadliwym funkcjonowaniem narządów oddechowych; powoduje niedobór tlenu w tkankach przy jednoczesnym nadmiarze dwutlenku węgla we krwi; zamartwica» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
askorbinowy — ∆ chem. Kwas askorbinowy «witamina przeciwszkorbutowa, pochodna glukozy, organiczny związek chemiczny węgla, tlenu i wodoru występujący głównie w świeżych owocach i jarzynach; stanowi niezbędny czynnik w wielu procesach biologicznych organizmu… … Słownik języka polskiego
bielactwo — n III, Ms. bielactwowie, blm «brak lub niedobór barwników melaminowych u człowieka lub zwierząt, objawiający się białością skóry, włosów lub piór i różowością tęczówki oka; także brak chlorofilu u roślin; albinizm» … Słownik języka polskiego
deficyt — m IV, D. u, Ms. deficytycie, blm 1. «nadwyżka rozchodu nad przychodem i powstały stąd brak pokrycia wydatków; niedobór» Deficyt bilansu płatniczego. Deficyt kasowy. Pokryć deficyt. Deficyt sięga sumy…; deficyt wynosi złotych… ∆ Deficyt budżetowy… … Słownik języka polskiego
