niedołęga

niedołęga
ż a. m odm. jak ż III, CMs. \niedołęgaędze; lm MB. \niedołęgagi, D. \niedołęgałęg (także DB. \niedołęgagów - tylko o mężczyznach)
«człowiek niezręczny, niesprawny fizycznie, niezaradny; niezdara, niedorajda»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • niedołęga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. niedołęgaędze {{/stl 8}}{{stl 7}} niezręczny, niezaradny życiowo mężczyzna, człowiek niedołężny, o kiepskiej kondycji fizycznej; niedojda, oferma {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niedołęga — Człowiek niezdarny, niezręczny, powolny, lub nieskuteczny Eng. An awkward, sluggish, inept, clumsy, or ineffectual person; a bungler; a fumbler …   Słownik Polskiego slangu

  • ciemięga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. ciemięgaędze {{/stl 8}}{{stl 7}} z ironią, lekceważeniem o mężczyźnie, chłopcu niezdarnym, nieudolnym, ślamazarnym; niezdara, niedołęga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten piekielny ciemięga znowu się spóźnia!… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niedojda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niedojdajdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} niezaradny, niezdarny mężczyzna; niedołęga, niedorajda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po co ja wyszłam za takiego życiowego niedojdę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niezdara — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niezdaraarze {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważąco o mężczyźnie, chłopcu niezdarnym, niezręcznym, niezgrabnym, niesprawnym fizycznie; niezgrabiasz, niedołęga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okropny niezdara z niego! Nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niezguła — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niezgułaule, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważąco o mężczyźnie, chłopcu nieporadnym, niezręcznym; niezdara, niedołęga, fajtłapa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawdziwy niezguła z niego! Nie mógł spokojnie patrzeć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • beznadziejny — beznadziejnyni 1. «nie dający nadziei na pomyślny wynik; rozpaczliwy» Beznadziejny stan chorego. Beznadziejna sprawa, sytuacja. Beznadziejne życie. 2. pot. «odznaczający się wielkim natężeniem; straszny, okropny (zwykle na określenie kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • cielę — n IV, D. cielęęcia; lm M. cielęęta; D. cielęląt «małe, młode krowy, łani, sarny i innych przeżuwaczy» ◊ pot. Ostatnie cielę z obory «ostatnia rzecz (z jakiegoś zapasu), zwłaszcza: ostatnie pieniądze» ◊ Chodzić za kimś jak cielę za krową «nie… …   Słownik języka polskiego

  • ciemięga — ż a. m odm. jak ż III, CMs. ciemięgaędze; lm MB. ciemięgagi, D. ciemięgaęg (także DB. ciemięgagów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek niezdarny, ślamazarny, ospały, nieenergiczny; niedołęga» …   Słownik języka polskiego

  • cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”