beznadziejny

beznadziejny
\beznadziejnyni
1. «nie dający nadziei na pomyślny wynik; rozpaczliwy»

Beznadziejny stan chorego.

Beznadziejna sprawa, sytuacja.

Beznadziejne życie.

2. pot. «odznaczający się wielkim natężeniem; straszny, okropny (zwykle na określenie kogoś ocenianego ujemnie, czegoś dokuczliwego, przykrego)»

Beznadziejny dureń, osioł, niedołęga.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • beznadziejny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, beznadziejnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekreślający, odbierający nadzieję; tragiczny, dramatyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być w beznadziejnej sytuacji. {{/stl 10}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny …   Słownik języka polskiego

  • beznadziejnie — przysłów. od beznadziejny a) w zn. 1: Beznadziejnie chory. Sprawa przedstawia się beznadziejnie. b) pot. w zn. 2. Beznadziejnie głupi, próżny, nudny …   Słownik języka polskiego

  • beznadziejność — ż V, DCMs. beznadziejnośćści, blm rzecz. od beznadziejny a) w zn. 1: Beznadziejność sytuacji, położenia, czyichś wysiłków, starań. b) w zn. 2: Beznadziejność pogody …   Słownik języka polskiego

  • bezwyjściowy — «nie mający wyjścia, nie dający się rozstrzygnąć, załatwić pomyślnie; beznadziejny» Bezwyjściowa sytuacja. Bezwyjściowe posunięcie …   Słownik języka polskiego

  • okropny — okropnyni, okropnyniejszy 1. «taki, który budzi grozę, strach; przerażający, straszny, straszliwy; rozpaczliwy, beznadziejny» Okropny widok. Okropna scena śmierci. Okropne położenie. Czeka ich okropny los. Przeżyć okropną noc. Pogoda, że coś… …   Słownik języka polskiego

  • rozpaczliwy — rozpaczliwywszy 1. «pełen rozpaczy, spowodowany rozpaczą, będący objawem czyjejś rozpaczy; desperacki» Rozpaczliwy krzyk, list. Rozpaczliwa skarga, walka. Rozpaczliwe myśli, słowa. Podjąć rozpaczliwy wysiłek. 2. «bardzo zły, fatalny, bez wyjścia; …   Słownik języka polskiego

  • stan — m IV, D. u, Ms. stannie 1. blm «jakość, forma, postać, poziom czegoś, ilość czegoś, liczba kogoś w danym momencie, okresie; położenie, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje» Stan faktyczny, liczbowy czegoś. Stan finansowy, majątkowy,… …   Słownik języka polskiego

  • beznadziejnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. beznadziejny w zn. 1.: Patrzeć beznadziejnie w przyszłość.; w zn. 2.: Wyglądać beznadziejnie. Czuć się beznadziejnie. Beznadziejnie prowadzić samochód. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • beznadziejność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. beznadziejnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. beznadziejny w zn. 1.: Beznadziejność sytuacji. Przy takiej kombinacji cech przygnębienie i żal po utracie ukochanej osoby przeradzają się w rozpacz i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”