niedorozwój

niedorozwój
m I, D. \niedorozwójwoju, blm
«stan niedostatecznego rozwoju fizycznego lub umysłowego, psychicznego; niezupełne ukształtowanie się czegoś, np. jakiegoś narządu, tkanki; niedokształcenie»

Niedorozwój roślin.

Niedorozwój tarczycy, serca.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • niedorozwój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. niedorozwójwoju, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} upośledzenie umysłowe lub nieprawidłowości budowy jakiegoś organu, związane z wystąpieniem wad rozwojowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedorozwój nerek. Niedorozwój… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • idiota — m odm. jak ż IV, CMs. idiotaocie; lm M. ci idiotaoci a. te idiotaty, DB. idiotatów 1. med. «człowiek upośledzony umysłowo, chory na głęboki niedorozwój umysłu» 2. pot. «głupiec, bałwan, dureń» ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • imbecylizm — m IV, D. u, Ms. imbecylizmzmie med. «niedorozwój umysłowy średniego stopnia (pomiędzy najlżejszym: debilizmem a najcięższym: idiotyzmem); głuptactwo» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kretynizm — m IV, D. u, Ms. kretynizmzmie 1. blm «wrodzona choroba spowodowana niedoczynnością lub brakiem tarczycy, powodująca niedorozwój umysłowy; matołectwo» 2. lm M. y pot. «coś bezsensownego; nonsens» To kretynizm tak postępować …   Słownik języka polskiego

  • matołectwo — n III, Ms. matołectwowie, blm med. «choroba wrodzona, spowodowana niedoczynnością lub brakiem tarczycy, powodująca niedorozwój umysłowy; kretynizm» …   Słownik języka polskiego

  • niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… …   Słownik języka polskiego

  • oligo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: mały, nieliczny, niewiele; w terminologii medycznej: brak, niedobór, niedomoga, niedorozwój, np. oligofag, oligofrenia» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • oligofrenia — ż I, DCMs. oligofrenianii; lm D. oligofrenianii, blm psych. «stan niedostatecznej sprawności intelektualnej wskutek niedorozwoju lub uszkodzenia we wczesnym dzieciństwie tkanki mózgowej; niedorozwój umysłowy» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • psychiczny — «odnoszący się do psychiki, związany z procesami zachodzącymi w psychice; duchowy, wewnętrzny» Depresja psychiczna. Proces, rozwój psychiczny. Napięcie psychiczne. Rozstrój, uraz psychiczny. Zahamowanie psychiczne. Dobry, zły stan psychiczny. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • sierocy — «odnoszący się do sieroty, właściwy sierocie; osamotniony, opuszczony» Sieroca dola. Renta sieroca. Pędzić sierocy żywot. ∆ Choroba sieroca «niedorozwój emocjonalny spowodowany brakiem więzi uczuciowej między dzieckiem a osobą je wychowującą,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”