psychiczny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący psychiki; związany z funkcjami mózgu (intelektualnymi, uczuciowymi, woli); umysłowy, duchowy, wewnętrzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Równowaga psychiczna. Stan psychiczny. Problemy, choroby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
psychiczny — Szalony, głupi, lub bezmyślny Eng. Insane, stupid, or thoughtless … Słownik Polskiego slangu
przeżycie — n I 1. rzecz. od przeżyć. 2. lm D. przeżycieyć «stan psychiczny powstający wskutek różnego rodzaju silnych bodźców zewnętrznych lub wewnętrznych; silne wrażenie pozostawiające ślady w psychice człowieka; wstrząs psychiczny, doznanie, odczucie»… … Słownik języka polskiego
akt — m IV, D. u, Ms. akcie; lm M. y 1. «czyn, działanie, wykonanie, spełnienie czegoś jako objaw zewnętrzny, fizyczny lub jako proces psychiczny» Akt agresji. Akty dywersji. Akt poznania. Akt rozpaczy, woli. 2. «czynność urzędowa, oficjalna,… … Słownik języka polskiego
cenzura — ż IV, CMs. cenzuraurze 1. blm «oficjalna kontrola publikacji, widowisk teatralnych, filmów, audycji radiowych itp., dokonywana przez specjalny urząd (przeważnie państwowy), oceniająca je pod względem politycznym, obyczajowym, moralnym; także:… … Słownik języka polskiego
defektywny — defektywnyni «mający defekty, usterki, uszkodzenia; (częściej w odniesieniu do człowieka) ułomny, upośledzony» Defektywne dzieci. Chłopcy defektywni. Postawa defektywna. Rozwój (fizyczny, psychiczny) defektywny. Wyrób defektywny … Słownik języka polskiego
dołek — m III, D. dołekłka, N. dołekłkiem; lm M. dołekłki 1. «nieduży dół wykopany w ziemi, zagłębienie w nawierzchni» Wykopać dołek. ∆ Piłka do dołka «rodzaj gry w piłkę» ∆ sport. Dołek startowy «zagłębienie w ziemi, w którym zawodnik umieszczał stopy… … Słownik języka polskiego
dorosły — dorosłyrośli, dorosłyroślejszy 1. «taki, który osiągnął odpowiedni wiek, odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny; dojrzały, pełnoletni» Dorosła kobieta. Dorośli mężczyźni. Dorosłe bażanty, kuropatwy. 2. «właściwy dorosłemu, dojrzałemu człowiekowi … Słownik języka polskiego
ekspresywny — «wyrażający, wykazujący ekspresję, odznaczający się siłą wyrazu; sugestywny, wyrazisty, ekspresyjny» Ekspresywny styl. Funkcja ekspresywna języka. ∆ jęz. Znak ekspresywny «element systemu językowego (np. wykrzyknik, partykuła), pełniący funkcję… … Słownik języka polskiego
fluid — m IV, D. u, Ms. fluididzie; lm M. y 1. «według wyobrażeń spirytystów: prąd psychiczny wydzielający się z ludzkiego ciała» 2. «nastrój, atmosfera emanująca z jakiejś osoby, środowiska, rzeczy; aura» Zmysłowy fluid. Nieuchwytne fluidy. 3. «ciągła… … Słownik języka polskiego