- niedościgle
- książk. «w sposób nie dający się osiągnąć, zdobyć, nieosiągalnie; w sposób niezrównany; niezwykle»
Władać niedościgle szablą.
Być niedościgle mądrym.
Ktoś jest niedościgle biegły w jakiejś dziedzinie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Władać niedościgle szablą.
Być niedościgle mądrym.
Ktoś jest niedościgle biegły w jakiejś dziedzinie.
Słownik języka polskiego . 2013.
marzenie — n I; lm D. marzenieeń 1. «dowolne przypadkowe kojarzenie wyobrażeń; fantazjowanie, rojenie; obraz myślowy czegoś upragnionego, przedmiot pragnień i dążeń; dążenie, pragnienie» Niedościgłe, niedoścignione, piękne, przyjemne, próżne, płonne, śmiałe … Słownik języka polskiego