- niemało
- «w dość dużej ilości, liczbie; w dość dużym stopniu; sporo, wiele»
Wydać niemało pieniędzy.
Coś wymagało niemało trudu, wysiłku.
Mieć niemało zmartwień, kłopotów.
Mieć niemało do powiedzenia.
Słownik języka polskiego . 2013.
niemało
Look at other dictionaries:
niemało — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w dosyć dużej ilości, liczbie; w dosyć dużym natężeniu, stopniu; sporo, znacznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niemało go to kosztowało. Niemało wycierpiała przy porodzie. Coś wymagało niemało pracy, czasu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sporo — «niemało, dość dużo» Sporo utargować, zarobić. Sporo wypić, zjeść. Mieć sporo czasu, pieniędzy. Było tam sporo ludzi … Słownik języka polskiego
łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
wóz — 1. (Bywać) raz na wozie, raz pod wozem «mieć zmienne szczęście; raz lepiej, raz gorzej»: Nie wiodło się ostatnio Korbalowi. Co którą kartą wyszedł, to życie biło i biło. Ale trzymał fason i nadziei nie tracił. Nawłóczył się niemało – wiedział:… … Słownik frazeologiczny
kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… … Słownik języka polskiego
nakręcić — dk VIa, nakręcićcę, nakręcićcisz, nakręcićkręć, nakręcićcił, nakręcićcony nakręcać ndk I, nakręcićam, nakręcićasz, nakręcićają, nakręcićaj, nakręcićał, nakręcićany 1. «kręcąc wprawić w ruch, za pomocą kręcenia (naciągania sprężyny) uczynić jakiś… … Słownik języka polskiego
nawojować się — dk IV, nawojować sięjuję się, nawojować sięjujesz się, nawojować sięjuj się, nawojować sięował się «spędzić długi czas na wojowaniu, wziąć udział w wielu wojnach, bitwach» Nawojował się przez lat pięć. Nawojował się dość, niemało w życiu … Słownik języka polskiego
szereg — m III, D. u, N. szereggiem; lm M. i 1. «rząd, ciąg utworzony z istot żywych lub rzeczy; osoby, zwierzęta, rośliny, przedmioty ustawione, znajdujące się w jednej linii» Długi, równy, nieprzerwany, zwarty, pojedynczy, podwójny szereg. Nie kończący… … Słownik języka polskiego
