- szereg
- m III, D. -u, N. \szereggiem; lm M. -i1. «rząd, ciąg utworzony z istot żywych lub rzeczy; osoby, zwierzęta, rośliny, przedmioty ustawione, znajdujące się w jednej linii»
Długi, równy, nieprzerwany, zwarty, pojedynczy, podwójny szereg.
Nie kończący się szereg interesantów.
Szeregi roślin na grządkach.
Szeregi krzeseł na widowni, książek na półkach.
Szeregi liczb, cyfr w księgach rachunkowych.
Ulice z szeregami domów.
Zbiórka w szeregu.
Iść, maszerować, stać szeregiem a. w szeregu.
Ustawić się w szereg.
Defiluje, ciągnie, przechodzi szereg za szeregiem.
◊ Łamać, przełamać, złamać szeregi «pokonywać, pokonać w natarciu nieprzyjaciela; przerywać, przerwać linię frontu»◊ Stanąć, znaleźć się itp. z kimś w jednym szeregu «zrównać się z kimś, dorównać komuś»przen. (tylko w lm)a) «oddziały wojska; wojsko, armia»Żołnierskie, partyzanckie szeregi.
Szeregi piechoty, armii zmotoryzowanej.
Iść, wstąpić, zaciągnąć się do szeregów.
Służyć w szeregach.
b) «ludzie zespoleni wspólnym celem, wspólną ideologią, pracą zawodową, należący do jakiejś organizacji itp.; organizacja, związek, grupa społeczna»Szeregi partyjne, związkowe.
Szeregi robotnicze, chłopskie.
Bratnie szeregi.
Wykluczyć kogoś z szeregów (organizacji).
2. «układ, zbiór jednostek uporządkowanych w odpowiedniej kolejności, według określonego systemu»Wiązać fakty w (odpowiednie) szeregi.
Zjawiska układają się w szeregi.
∆ lit. Szereg rytmiczny «ciąg kolejnych odcinków strumienia fonetycznego zorganizowanych rytmicznie, powtarzających podobne elementy brzmieniowe (członów składniowo-intonacyjnych, wersów)»3. tylko w lp «pewna, zwykle dość duża liczba czegoś (także o ludziach); wiele, sporo, niemało»Szereg osób.
Szereg faktów, zdarzeń.
Szereg spraw do załatwienia, czynności do wykonania.
Szereg ludzi odchodzi (odchodziło) z niczym.
Trwa coś przez szereg dni.
W szeregu wypadków naruszono przepisy.
4. mat. «wyrażenie mające postać sumy skończonej lub nieskończonej liczby składników»∆ Szereg geometryczny «szereg, którego wyrazy tworzą postęp geometryczny»‹węg. z tur.›
Słownik języka polskiego . 2013.