szereg

szereg
m III, D. -u, N. \szereggiem; lm M. -i
1. «rząd, ciąg utworzony z istot żywych lub rzeczy; osoby, zwierzęta, rośliny, przedmioty ustawione, znajdujące się w jednej linii»

Długi, równy, nieprzerwany, zwarty, pojedynczy, podwójny szereg.

Nie kończący się szereg interesantów.

Szeregi roślin na grządkach.

Szeregi krzeseł na widowni, książek na półkach.

Szeregi liczb, cyfr w księgach rachunkowych.

Ulice z szeregami domów.

Zbiórka w szeregu.

Iść, maszerować, stać szeregiem a. w szeregu.

Ustawić się w szereg.

Defiluje, ciągnie, przechodzi szereg za szeregiem.

◊ Łamać, przełamać, złamać szeregi «pokonywać, pokonać w natarciu nieprzyjaciela; przerywać, przerwać linię frontu»
◊ Stanąć, znaleźć się itp. z kimś w jednym szeregu «zrównać się z kimś, dorównać komuś»
przen. (tylko w lm)
a) «oddziały wojska; wojsko, armia»

Żołnierskie, partyzanckie szeregi.

Szeregi piechoty, armii zmotoryzowanej.

Iść, wstąpić, zaciągnąć się do szeregów.

Służyć w szeregach.

b) «ludzie zespoleni wspólnym celem, wspólną ideologią, pracą zawodową, należący do jakiejś organizacji itp.; organizacja, związek, grupa społeczna»

Szeregi partyjne, związkowe.

Szeregi robotnicze, chłopskie.

Bratnie szeregi.

Wykluczyć kogoś z szeregów (organizacji).

2. «układ, zbiór jednostek uporządkowanych w odpowiedniej kolejności, według określonego systemu»

Wiązać fakty w (odpowiednie) szeregi.

Zjawiska układają się w szeregi.

∆ lit. Szereg rytmiczny «ciąg kolejnych odcinków strumienia fonetycznego zorganizowanych rytmicznie, powtarzających podobne elementy brzmieniowe (członów składniowo-intonacyjnych, wersów)»
3. tylko w lp «pewna, zwykle dość duża liczba czegoś (także o ludziach); wiele, sporo, niemało»

Szereg osób.

Szereg faktów, zdarzeń.

Szereg spraw do załatwienia, czynności do wykonania.

Szereg ludzi odchodzi (odchodziło) z niczym.

Trwa coś przez szereg dni.

W szeregu wypadków naruszono przepisy.

4. mat. «wyrażenie mające postać sumy skończonej lub nieskończonej liczby składników»
∆ Szereg geometryczny «szereg, którego wyrazy tworzą postęp geometryczny»
‹węg. z tur.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • szereg — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rząd, ciąg osób lub rzeczy stojących w jednej linii obok siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustawić się w szereg. Tworzyć szereg. Długi, ciągnący… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szereg — Stanąć, znaleźć się itp. z kimś w jednym szeregu a) «stanąć po czyjejś stronie, zacząć podzielać czyjeś poglądy»: (...) wojną w 1920 roku Polska wyraziła już swój stosunek wobec komunizmu i rządu radzieckiego, a obecnie może zagwarantować, iż w… …   Słownik frazeologiczny

  • cały szereg — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} o przedmiotach tego samego rodzaju: wiele, niemało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świadczy o tym cały szereg faktów. Uporać się z całym szeregiem pilnych spraw. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ШЕРЕНГА — (польск. szereg, от ит. schiera). Ряд солдат в прямой линии, плечо с плечом. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ШЕРЕНГА одна прямая линия солдат, разместившихся по росту, в строю. Полный словарь… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • шеренга — и; ж. [от польск. szereg из венг.] 1. Строй, построение, когда люди стоят один возле другого, на одной линии. Построиться в две шеренги. Стоять в одной шеренге. Шеренги солдат. 2. чего. Длинный ряд каких л. предметов. Ш. автомашин. Ш. тополей. ◁… …   Энциклопедический словарь

  • cykl — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «szereg czynności, procesów lub zjawisk tworzących zamkniętą całość rozwojową, przypadającą na pewien odcinek czasu i powtarzającą się okresowo» Cykl budowlany. Cykl inwestycyjny. Cykl produkcyjny. Cykl krążenia… …   Słownik języka polskiego

  • łańcuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych, tworzących rodzaj sznura, mający zastosowanie w technice, jako ozdoba itp.; czasem (zwykle w lm): okowy, kajdany» Złoty łańcuch. Łańcuch przegubowy. Łańcuchy kotwicy.… …   Słownik języka polskiego

  • łańcuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szereg połączonych ze sobą ogniw wykonanych zwykle z metalu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złoty, żelazny, zardzewiały łańcuch. Zakuty w łańcuchy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… …   Słownik frazeologiczny

  • dwumianowy — przym. od dwumian ∆ mat. Szereg dwumianowy «szereg potęgowy, będący uogólnieniem dwumianu Newtona» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”