- nakręcić
- dk VIa, \nakręcićcę, \nakręcićcisz, \nakręcićkręć, \nakręcićcił, \nakręcićcony - nakręcać ndk I, \nakręcićam, \nakręcićasz, \nakręcićają, \nakręcićaj, \nakręcićał, \nakręcićany1. «kręcąc wprawić w ruch, za pomocą kręcenia (naciągania sprężyny) uczynić jakiś mechanizm lub aparat zdolnym do funkcjonowania»
Nakręcić zegarek, samochodzik dziecinny, gramofon.
∆ Nakręcać numer «kręcąc tarczą telefonu łączyć się z aparatem opatrzonym danym numerem»∆ Nakręcić film, scenę filmu itp. «zrealizować film, wykonać zdjęcia do poszczególnych scen filmu»◊ Ktoś robi coś jak nakręcony «ktoś robi coś automatycznie, bezdusznie»◊ Ktoś mówi, gada, powtarza coś jak nakręcony «ktoś mówi, gada bardzo szybko, bez przerwy; ktoś mówi, powtarza coś bezmyślnie»przen. pot. tylko dk «namówić, nakłonić kogoś do czegoś, usposobić, nastroić kogoś w pewien sposób»Zmieniłeś zdanie, już cię ktoś nakręcił.
2. «okręcić coś dokoła czegoś; nawinąć»Nakręcić sznurek na szpulkę.
3. tylko dk, pot. «nakłamać, naoszukiwać, naplątać, pogmatwać»Nakręcić coś w zeznaniach.
Nakręcić w obliczeniach.
nakręcić się «kręcąc się, krzątając zmęczyć się»Nakręcić się sprzątając mieszkanie.
Nakręcił się niemało, lecz sprawę załatwił.
Słownik języka polskiego . 2013.