niemoralnie

niemoralnie
przysłów. od niemoralny

Postępować niemoralnie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • niemoralnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} wbrew ogólnie przyjętym zasadom moralnym, budząc zgorszenie; nieetycznie, nieobyczajnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prowadzić się niemoralnie. Zachowywać się niemoralnie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • manowce — Coś wiedzie, prowadzi, sprowadza itp. kogoś na manowce a) «coś wywiera niedobry wpływ na kogoś, sprawia, że ktoś zaczyna postępować nieuczciwie, źle, niemoralnie»: (...) czy poczucie etyczne, pozbawione oparcia i uzasadnienia metafizycznego nie… …   Słownik frazeologiczny

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • dziwka — ż III, CMs. dziwkawce; lm D. dziwkawek wulg. «kobieta prowadząca się niemoralnie, kobieta lekkiego prowadzenia się; prostytutka» …   Słownik języka polskiego

  • kurwić się — ndk VIa, kurwić sięwię się, kurwić sięwisz się, kurw się, kurwić sięwił się 1. wulg. «o kobiecie: uprawiać rozpustę; łajdaczyć się» 2. wulg. «zachowywać się w najwyższym stopniu niemoralnie, podle» …   Słownik języka polskiego

  • nieetycznie — «wbrew nakazom etyki; niemoralnie, nieuczciwie» Postępować nieetycznie …   Słownik języka polskiego

  • nieobyczajnie — «w sposób niezgodny z dobrymi obyczajami; niemoralnie, nieprzyzwoicie» Zachowywać się, wyrażać się nieobyczajnie …   Słownik języka polskiego

  • rozpustnie — rozpustnieej przestarz. «w sposób rozpustny, rozwiązły; niemoralnie» Żyć, zachowywać się rozpustnie …   Słownik języka polskiego

  • świntuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów 1. pot. «człowiek postępujący niemoralnie, nieprzyzwoicie; człowiek mówiący świństwa» 2. pot. «człowiek brudny, niechlujny; brudas» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”