Nienawidzić wroga.
Nienawidzić kłamstwa, krętactwa, obłudy.
Sąsiedzi nienawidzili się głęboko.
Słownik języka polskiego . 2013.
nienawidzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nienawidzićdzę, nienawidzićdzi, nienawidzićwidź, nienawidzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} odczuwać wrogość w stosunku do kogoś lub czegoś, źle komuś życzyć; bardzo nie lubić kogoś lub czegoś, nie tolerować, nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nienawidzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czuć do siebie nawzajem wrogość, nienawiść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienawidzą się od lat. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} winić się za coś, mieć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie trawić czegoś/kogoś — Nienawidzić; brzydzić się; nie tolerować. Eng. To hate, detest, or dislike; cannot tolerate … Słownik Polskiego slangu
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
ненавидеть — Древнерусское – ненавидети. Старославянское – ненавидети. Глагол «ненавидеть» пришло в русский язык из старославянского в XI в. и означает «испытывать чувство злобы к кому либо». Вероятно, отрицательная форма «ненавидети» произошла от глагола… … Этимологический словарь русского языка Семенова
Natalia Tułasiewicz — Memorial plaque to Natalia Tułasiewicz in Poznań Natalia Tułasiewicz (9 April 1906 – 31 March 1945) was a teacher in Poznań, Poland and a leader in the Catholic lay apostolate. A member of the Polish Underground State, she died in the Ravensbrück … Wikipedia
cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… … Słownik języka polskiego
kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… … Słownik języka polskiego
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
