Ktoś jest nerwowy i nieopanowany.
Nieopanowany grymas, tik.
Nieopanowane ruchy.
Nieopanowany gniew, śmiech.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieopanowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieopanowanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejący powściągnąć swoich emocji; wybuchowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieopanowany uczeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opętać — Czort, szatan, diabeł, bies opętał kogoś; licho, złe itp. kogoś opętało; coś kogoś opętało a) «ktoś został zniewolony przez złe moce, pozostaje pod wpływem diabła, demonów itp.»: Strach mnie zdjął, a nuż i mnie diabeł opęta? Kaziuk uśmiechnął się … Słownik frazeologiczny
awanturniczy — «właściwy awanturnikom; gwałtowny, kłótliwy, niespokojny, nieopanowany; pełen awantur; nacechowany awanturniczością, awanturnictwem; ryzykowny, niezwykły» Awanturnicze usposobienie. Film awanturniczy. Powieść awanturnicza. Wyczyny awanturnicze.… … Słownik języka polskiego
burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… … Słownik języka polskiego
choleryczny — cholerycznyni 1. «związany z cholerą; właściwy chorym na cholerę; przeznaczony dla chorych lub zmarłych na cholerę» Objawy, zaburzenia choleryczne. Szpital, cmentarz choleryczny. 2. «wybuchowy, gwałtowny, popędliwy, impulsywny, nieopanowany» ∆… … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
ekspansywny — ekspansywnyni 1. «zdolny lub dążący do ekspansji» Akcja, polityka ekspansywna. Byliny ekspansywne. 2. «nieopanowany w przejawianiu uczuć; wybuchowy, gwałtowny» Ekspansywna natura. Jednostki ekspansywne … Słownik języka polskiego
gniewliwy — gniewliwywi 1. «skłonny do gniewu, porywczy, kłótliwy» Ktoś stał się gniewliwy, nieopanowany. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem; gniewny» Gniewliwe głosy, wypowiedzi … Słownik języka polskiego
nieopanowanie — I n I, blm 1. rzecz. od nie opanować Nieopanowanie pamięciowe roli. 2. «brak panowania nad sobą» Cechowało go nieopanowanie i gwałtowność. Moment nieopanowania może doprowadzić do katastrofy. nieopanowanie się rzecz. od nie opanować się. II… … Słownik języka polskiego
nieumiarkowany — nieumiarkowanyni 1. «nie zachowujący umiaru, nieopanowany, niepowściągliwy» Nieumiarkowany w gniewie. Nieumiarkowany w piciu. 2. «będący wyrazem, objawem czyjegoś braku umiaru; nadmierny, przesadny» Nieumiarkowane żądania, wymagania.… … Słownik języka polskiego
