- bawienie
- n Irzecz. od bawić (tylko w zn. 1, 3).bawienie się rzecz. od bawić się.
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
igraszka — ż III, CMs. igraszkaszce; lm D. igraszkaszek 1. «bawienie się, igranie; zabawa» Zamiast się uczyć, trwonił czas na igraszki. ◊ Igraszka (igraszki) słów, igraszki słowne «przerzucanie się słowami, używanie jednych znaczeń wyrazów zamiast innych,… … Słownik języka polskiego
ubaw — m IV, D. u, Ms. ubawwie; lm M. y gw. miejska «wesoła zabawa; rozrywka; bawienie się» Świetny ubaw. Zrobić coś dla ubawu. Urządzał ubawy. ∆ Ubaw po (same) pachy «wspaniała zabawa, uciecha» … Słownik języka polskiego
zabawa — ż IV, CMs. zabawawie; lm D. zabawaaw 1. «wszelkie czynności bawiące, cieszące kogoś, pozwalające przyjemnie spędzić czas (u dzieci sprzyjające rozwojowi psychicznemu, pomagające poznawać rzeczywistość), których podstawowym motywem jest… … Słownik języka polskiego
zabawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zabawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynności wykonywane dla przyjemności, rozrywki, odprężenia psychicznego i fizycznego; to, co cieszy, bawi, sprawia przyjemność;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień