nieprędko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie w najbliższej przyszłości; nierychło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprędko przyjść do siebie po ciężkich przeżyciach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
las — 1. Być w lesie; iść, pójść do lasu «być w partyzantce, w oddziałach powstańczych, wstępować, wstąpić do partyzantki»: Po roku takiego życia wybuchło powstanie 1863 r.; wszyscy chłopcy ze stancji, nie wyłączając najstarszego Ostrzeńskiego, Daniela … Słownik frazeologiczny
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
słychać — Ani (nie) słychać o kimś, o czymś «ktoś nie daje znać o sobie, coś nieprędko nastąpi, nie zanosi się na coś, coś ma małe szanse na realizację»: (...) ani słychać o ich ślubie, może się rozmyślili... Roz bezp 1997 … Słownik frazeologiczny
daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… … Słownik języka polskiego
las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… … Słownik języka polskiego
nierychło — przestarz. «nieprędko, nieszybko, nie zaraz» Nierychło się zobaczymy. Nierychło nastąpi poprawa … Słownik języka polskiego
późny — późnyni, późnyniejszy 1. «o porach dnia, roku, życia, epoki itp.: zbliżający się do swego końca, do kresu, będący u schyłku; kończący się, końcowy» Późna godzina, noc, jesień. Późne popołudnie. Późny wieczór. Późny barok, gotyk, renesans. ◊ Późny … Słownik języka polskiego
słychać — ndk, rzad. słychany tylko w bezokoliczniku, w nieosobowych formach złożonych (będzie, było słychać) i w imiesłowie biernym 1. «coś jest słyszane, coś się daje słyszeć, coś się rozlega» Słychać urywki rozmów, czyjeś wołanie, czyjeś kroki, pukanie… … Słownik języka polskiego