- nieprzyjacielski
- \nieprzyjacielskiscy«dotyczący nieprzyjaciela, wroga, dokonywany przez wroga; złożony z wrogów»
Obóz nieprzyjacielski.
Armia, piechota nieprzyjacielska.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieprzyjacielski
Look at other dictionaries:
nieprzyjacielski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, nieprzyjacielskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} stanowiący armię wroga, należący do tej armii, podejmowany przez nią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ataki nieprzyjacielskich oddziałów. Wojska nieprzyjacielskie zajęły znaczną część… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
desant — m IV, D. u, Ms. desantncie; lm M. y 1. «operacja wojskowa polegająca na przerzuceniu i wysadzeniu wojsk na terytorium zajętym przez nieprzyjaciela» Desant operacyjny, strategiczny, taktyczny. Desant czołgowy, morski, powietrzny. 2. «oddziały… … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
przechwycić — dk VIa, przechwycićcę, przechwycićcisz, przechwycićchwyć, przechwycićcił, przechwycićcony przechwytywać ndk VIIIa, przechwycićtuję, przechwycićtujesz, przechwycićtuj, przechwycićywał, przechwycićywany 1. «zabrać coś, co jest przeznaczone dla… … Słownik języka polskiego
stopować — ndk IV, stopowaćpuję, stopowaćpujesz, stopowaćpuj, stopowaćował, stopowaćowany 1. «sprawiać, że coś się zatrzyma, stanie; zatrzymywać, hamować, zwalniać» Stopować ruch. Stopować maszynę, silnik. Stopować atak nieprzyjacielski. Stopować produkcję … Słownik języka polskiego
strącić — dk VIa, strącićcę, strącićcisz, strąć, strącićcił, strącićcony strącać ndk I, strącićam, strącićasz, strącićają, strącićaj, strącićał, strącićany 1. «trącając, pchając zrzucić coś; spowodować upadek, spadnięcie czegoś» Strącić kogoś z konia.… … Słownik języka polskiego
wraży — książk. «wrogi, nieprzyjacielski» Paść od wrażej kuli. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
wrogi — wrodzy 1. «o państwie, kraju itp.: będący wrogiem, pozostający z innym państwem, krajem w stanie wojny; należący do wroga, dokonywany przez niego; nieprzyjacielski» Wrogie państwa. Wroga artyleria. Wrogie samoloty. Wroga ideologia. Wroga polityka … Słownik języka polskiego
wysiec — dk XI, wysiecsiekę, wysiecsieczesz, wysiecsiecz, wysiecsiekł, wysiecsieczony, wysiecsiekłszy 1. «zabić wszystkich siekąc (tnąc szablami, mieczami, rzadziej strzelając raz po raz); wyciąć, wybić, wystrzelać» Wysiec szablami nieprzyjacielski… … Słownik języka polskiego
lokalizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lokalizowaćzuję, lokalizowaćzuje, lokalizowaćany {{/stl 8}}– zlokalizować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sytuować w jakimś miejscu, wyznaczać czemuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
