Nieruchomość posągu.
Nieruchomość akcentu w języku polskim.
Trwać w nieruchomości.
Handel nieruchomościami.
Podatek od nieruchomości.
Wydzierżawić, zakupić nieruchomość.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieruchomość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. nieruchomośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} grunt lub inne dobra na trwałe z gruntem związane, jak np. budynki, drzewa, stanowiące odrębny przedmiot własności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Właściciele nieruchomości.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hipoteka — ż III, CMs. hipotekaece; lm D. hipotekaek 1. «zabezpieczenie zapłaty długu na nieruchomości, uzyskane przez sporządzenie aktu notarialnego i wpisane do księgi wieczystej» Uzyskać pożyczkę na hipotekę domu, nieruchomości. 2. «księga wieczysta,… … Słownik języka polskiego
obłożyć — dk VIb, obłożyćżę, obłożyćżysz, obłożyćłóż, obłożyćżył, obłożyćżony rzad. obkładać ndk I, obłożyćam, obłożyćasz, obłożyćają, obłożyćaj, obłożyćał, obłożyćany «kładąc coś na czymś, dokoła czegoś otoczyć, pokryć, przykryć» Obłożyć głowę lodem.… … Słownik języka polskiego
Immovable property — is an immovable object, an item of property that cannot be moved. In the United States it is also commercially and legally known as real estate and in Britain as property. It is known by other terms in other countries of the world.Immovable… … Wikipedia
apanaż — m II, D. u; lm M. e, D. y «w ustroju monarchicznym: nieruchomość, dochód, pensja wyznaczana na utrzymanie członków rodu panującego» przen. «zasiłek, kwota przeznaczona na czyjeś utrzymanie» ‹fr. ze śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
bezruch — m III, D. u, blm «brak ruchu, zmian; nieruchomość» Zmącić bezruch wody, drzew. Zastygnąć w bezruchu. Stać, być, trwać w bezruchu … Słownik języka polskiego
jurydyka — ż III, CMs. jurydykayce; lm D. jurydykayk hist. «nieruchomość, dzielnica w obrębie miasta wyjęte spod władzy miejskiej i sądownictwa miejskiego, rządzące się własnymi prawami i o odrębnej organizacji rzemiosła; w Polsce zakładane w XVII w.»… … Słownik języka polskiego
kamienność — ż V, DCMs. kamiennośćści, blm rzecz. od kamienny (zwykle w zn. 2). przen. «nieruchomość, surowość» Kamienność rysów twarzy … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
nieruchomy — nieruchomymi «nie poruszający się, nie wykonujący żadnych ruchów, pozostający w bezruchu» Nieruchomy tłum. Nieruchoma twarz. Nieruchome spojrzenie. Nieruchome narządy mowy. ∆ Majątek nieruchomy, własność nieruchoma, mienie nieruchome «majątek,… … Słownik języka polskiego
