- nieuchronny
- «taki, przed którym nie można się uchronić, który musi nastąpić; nieunikniony, niechybny, nieubłagany»
Nieuchronna klęska, zagłada.
Nieuchronna starość, śmierć.
Nieuchronne zmiany.
Nieuchronny koniec.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieuchronny
Look at other dictionaries:
nieuchronny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, przed którym nie można się uchronić, który na pewno nastąpi; pewny, niechybny, nieunikniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieuchronna katastrofa, zguba, bitwa. Nieuchronny finał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Крылатые гусары — «Атака гусарии», А. Орловский. Масло, холст, начало XIX века. Гусария[1], или крыла … Википедия
fatalność — ż V, DCMs. fatalnośćści, blm 1. «splot nieszczęść, niepowodzeń; pech» Fatalność wisi nad kimś, prześladuje, ściga kogoś. 2. rzad. «los nieuchronny, przeznaczenie, nieubłagana konieczność» … Słownik języka polskiego
fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… … Słownik języka polskiego
konieczny — koniecznyni, koniecznyniejszy «nie dający się uniknąć, bezwzględnie potrzebny; nieuchronny, nieodzowny, niezbędny, przymusowy» Konieczna operacja. Konieczny wyjazd. Wykształcenie średnie konieczne. ∆ filoz. Sąd konieczny «sąd (twierdzenie)… … Słownik języka polskiego
niechybny — niechybnyni «taki, który z pewnością nastąpi, nie dający się uniknąć; zupełnie pewny; nieuchronny, niezawodny» Niechybna śmierć, zagłada. Grozi mu niechybna ślepota. Niechybna klęska … Słownik języka polskiego
nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć … Słownik języka polskiego
nieuchronnie — «w sposób nieuchronny, bez możności uniknięcia czegoś, nieodwołalnie» Ktoś nieuchronnie skazany na śmierć … Słownik języka polskiego
nieuchronność — ż V, DCMs. nieuchronnośćści, blm rzecz. od nieuchronny Nieuchronność zmian społecznych. Nieuchronność śmierci … Słownik języka polskiego
nieunikniony — «taki, którego nie można uniknąć, który musi nastąpić; nieuchronny, nieubłagany» Nieunikniona konieczność. Nieunikniona operacja, katastrofa … Słownik języka polskiego
