nieumiejętność

nieumiejętność
ż V, DCMs. \nieumiejętnośćści, blm
«brak znajomości czegoś, wprawy, biegłości w czymś»

Nieumiejętność obchodzenia się z nowymi narzędziami.

Nieumiejętność kierowania czymś.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • nieumiejętność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. nieumiejętnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak umiejętności, zdolności robienia czegoś, posługiwania się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieumiejętność obsługi komputera. Nieumiejętność poruszania się po mieście …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • indolencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nieumiejętność wykorzystania swoich możliwości, szans; nieumiejętność radzenia sobie z problemami; niedołęstwo, niezaradność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Indolencja władz centralnych. Przerażająca… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieporadność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. nieporadnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejętność poradzenia sobie z czymś; niezaradność; także wynik nieumiejętnego posługiwania się czymś (np. danym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kalectwo — 1. Kalectwo ducha, duchowe «brak istotnych dla człowieka cech, ograniczoność»: Rodzina (...) jest dziś bardzo zagrożona. (...) I trzeba, by (...) mówiły o tym pozbawione prawdziwej miłości, ranione u początku życia w swej osobowości i skazane na… …   Słownik frazeologiczny

  • bezbronność — ż V, DCMs. bezbronnośćści, blm «brak możności bronienia się; nieumiejętność znalezienia wyjścia z trudnej sytuacji; bezradność» Bezbronność dziecka. Bezbronność kraju …   Słownik języka polskiego

  • bezradność — ż V, DCMs. bezradnośćści, blm «nieumiejętność radzenia sobie, zwłaszcza w trudnej sytuacji» Starcza bezradność. Bezradność dziecka. Poczucie bezradności wobec brutalności, przemocy …   Słownik języka polskiego

  • kalectwo — n III, Ms. kalectwowie; lm D. kalectwoectw «stan organizmu spowodowany ciężkim uszkodzeniem, utrudniającym lub uniemożliwiającym jego normalne funkcjonowanie; ciężkie uszkodzenie ciała» Kalectwo wrodzone. Ktoś dotknięty ciężkim kalectwem. Jazda… …   Słownik języka polskiego

  • naknocić — dk VIa, naknocićcę, naknocićcisz, naknocićknoć pot. «zrobić coś źle, nieudolnie, zepsuć, narobić szkody przez niedołęstwo, nieumiejętność» Naknocić w zadaniu …   Słownik języka polskiego

  • niedyskrecja — ż I, DCMs. niedyskrecjacji; lm D. niedyskrecjacji (niedyskrecjacyj) «brak dyskrecji, nieumiejętność milczenia w jakichś sprawach; czyn niedyskretny, niedelikatność, nietakt, nieoględność» Niedyskrecja prasowa. Popełnić niedyskrecję. Obawiać się… …   Słownik języka polskiego

  • niegospodarność — ż V, DCMs. niegospodarnośćści, blm «nieumiejętność dobrego zarządzania czymś; nieoszczędne, mechaniczne gospodarowanie» Rażąca niegospodarność. Niegospodarność pani domu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”