nieumiejętnie

nieumiejętnie
przysłów. od nieumiejętny

Nieumiejętnie operować jakimś zasobem słów.

Nieumiejętnie recytować, śpiewać.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nieumiejętnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób nieumiejętny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieumiejętnie obchodzić się z jakimś urządzeniem. Nieumiejętnie naśladować czyjeś ruchy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szyć — ndk Xa, szyję, szyjesz, szyj, szył, szyty 1. «łączyć nićmi jakiś materiał (np. tkaninę, skórę) robiąc ręcznie (nawleczoną w igłę nitką) lub maszynowo ściegi, szwy; wytwarzać coś łącząc szwami odpowiednio wykrojone części tkaniny, skóry itp.» Szyć …   Słownik języka polskiego

  • źle — 1. I tak źle, i tak niedobrze «o sytuacji, z której nie ma dobrego wyjścia»: Zauważyłem, że ci, którzy nie mają dzieci, dłużej czują się młodzi. Nie mają poczucia przemijania. Za to później, kiedy dopada ich pustka, są bezradni wobec samotności i …   Słownik frazeologiczny

  • gruby — grubybi, grubybszy 1. «mający znaczny przekrój poprzeczny, znaczny obwód, znaczną objętość; niecienki» Gruba belka. Gruba książka. Gruba linia. Grube sukno. ∆ med. Jelito grube «część przewodu pokarmowego od ujścia jelita cienkiego aż do… …   Słownik języka polskiego

  • majdrować — ndk IV, majdrowaćruję, majdrowaćrujesz, majdrowaćruj, majdrowaćował pot. «nieumiejętnie, nieudolnie naprawiać jakiś mechanizm, przyrząd, rozkładać go na części, dłubać w nim; majstrować» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • napartaczyć — dk VIb, napartaczyćczę, napartaczyćczysz, napartaczyćacz, napartaczyćczył pot. «zrobić (wiele rzeczy) źle, niedokładnie, niefachowo, nieumiejętnie» …   Słownik języka polskiego

  • nędznie — nędznieej 1. «ubogo, biednie; jak nędzarz» Nędznie ubrany. Pokój nędznie umeblowany. Wyglądać nędznie. Mieszkać, żyć, żywić się nędznie. ◊ Nędznie zginąć, umrzeć, skończyć «zginąć, umrzeć bez sławy, w zapomnieniu, w nędzy» 2. «licho, słabo,… …   Słownik języka polskiego

  • nić — ż V, DCMs. nici; lm MD. nici, N. nićmi 1. «rodzaj bardzo cienkiego sznureczka ze skręconych włókien, używanego do szycia, tkania itp.» Cienka, gruba, mocna nić. Nici bawełniane, lniane. Zwijać nici. Nawijać nici na kłębek. Serca niebieskie poi… …   Słownik języka polskiego

  • niefachowo — «bez znajomości fachu; niezręcznie, nieumiejętnie, niezgrabnie» Naprawiać, robić coś, wykonywać niefachowo …   Słownik języka polskiego

  • niewprawnie — «bez wprawy, nieudolnie, nieumiejętnie» Niewprawnie coś robić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”