- niewolić
- ndk VIa, \niewolićlę, \niewolićlisz, \niewolićwól, \niewolićlił, \niewolićlonyksiążk. «skłaniać do czegoś, przymuszać, zmuszać; ujarzmiać; ciemiężyć»
Niewolić córki do małżeństwa.
Niewolić naród do walki.
Słownik języka polskiego . 2013.
niewolić
Look at other dictionaries:
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niewolenie — n I rzecz. od niewolić … Słownik języka polskiego
nevalyti — ×nevãlyti, ija ( yja), ijo (plg. l. niewolić, brus. нeвoлiць) 1. tr., intr. MKr28, R, K versti ką daryti, spirti: Ja aš norėsiu, ma[n] pavelyja, ja nenorėsiu – nenevãlyja JV182. Nenevãlyk jį ženytis J. 2. tr. I, NdŽ laikyti baudžiavoje,… … Dictionary of the Lithuanian Language
