niezręcznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niezręczny w zn. 2.: Ruszać się posługiwać się czymś niezręcznie.; w zn. 4.: Niezręcznie się tłumaczyć.; w zn. 5.: Niezręcznie zwrócić komuś uwagę. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sztubak — Zaczerwienić się, speszyć się, zachować się itp. jak sztubak «zaczerwienić się, speszyć się, zachować się itp. w sposób właściwy osobom młodym i niedojrzałym»: Stał na stopniach, zmieszany jak sztubak, nie wiedząc, co ma powiedzieć. – Nie śpi… … Słownik frazeologiczny
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
głupio — głupiopiej 1. pot. «w sposób bezsensowny, świadczący o braku inteligencji, rozsądku; niedorzecznie, niemądrze, naiwnie» Głupio odpowiedzieć komuś. Postępować z kimś głupio. Dać się głupio wciągnąć w pułapkę. Głupio się uśmiechać. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
krótkość — ż V, DCMs. krótkośćści, blm rzecz. od krótki a) w zn. 1: Ptak poruszał się niezręcznie z powodu krótkości nóżek. b) w zn. 2: Krótkość czasu. c) w zn. 3: Zaletą utworu jest krótkość i zwartość opisów … Słownik języka polskiego
niefachowo — «bez znajomości fachu; niezręcznie, nieumiejętnie, niezgrabnie» Naprawiać, robić coś, wykonywać niefachowo … Słownik języka polskiego
niełowny — 1. «nie będący przedmiotem łowów, nie należący do zwierzyny łownej» Niełowne ptaki. 2. «zwykle o kocie, czasem o innym zwierzęciu drapieżnym: nie umiejący łowić, niezręcznie łowiący» … Słownik języka polskiego
nieporęcznie — nieporęcznieej «niedogodnie; niezręcznie» Nieporęcznie umieszczony wieszak. Nieporęcznie było rozmawiać na ten temat … Słownik języka polskiego
nieskładnie — «w sposób nieskładny; niezręcznie, niezgrabnie, nieudolnie» Maszerować, mówić, śpiewać nieskładnie. Wszystko szło nieskładnie … Słownik języka polskiego
nijako — 1. «w sposób niczym się nie wyróżniający» Pisze nijako. Ubierać się nijako. 2. pot. «niezbyt dobrze (pod względem samopoczucia), niepewnie, niewyraźnie» Czuć się nijako. Nijako komuś na duszy. 3. pot. «niezręcznie, niestosownie, niezbyt… … Słownik języka polskiego