Słownik języka polskiego . 2013.
nornica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, zool. {{/stl 8}}{{stl 7}} drobny, szybko się rozmnażający gryzoń; w Polsce pospolita nornica ruda, żywiąca się nasionami, bulwami i młodymi pędami – szkodnik, zwłaszcza szkółek i młodników leśnych {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nornik — m III, DB. a, N. nornikkiem; lm M. i 1. zool. «Microtus, gryzoń z rodziny o tej samej nazwie, niewielkie zwierzę o krępej budowie, żywiące się głównie zielonymi częściami roślin; w Polsce pospolity, występuje w dziewięciu gatunkach» 2. zool.… … Słownik języka polskiego
