Obeznany z bronią, z programem nauczania.
Obeznać się z robotą, ze zwyczajami.
Obeznać się z literaturą francuską.
Słownik języka polskiego . 2013.
obeznanie — n I 1. rzecz. od obeznać. 2. przestarz. «wiedza o czymś, znajomość czegoś» obeznanie się rzecz. od obeznać się … Słownik języka polskiego
nieobeznanie — n I, blm 1. rzecz. od nie obeznać. 2. «brak znajomości czegoś» Nieobeznanie z zagadnieniem. Nieobeznanie z sytuacją … Słownik języka polskiego
otrzaskać się — dk I, otrzaskać sięam się, otrzaskać sięasz się, otrzaskać sięają się, otrzaskać sięaj się, otrzaskać sięał się pot. «obeznać, zaznajomić, oswoić się z czymś, przyzwyczaić się do czegoś» Otrzaskać się z trudnościami, przeciwnościami … Słownik języka polskiego
rozpoznać — dk I, rozpoznaćznam, rozpoznaćznasz, rozpoznaćznają rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany rozpoznawać ndk IX, rozpoznaćznaję, rozpoznaćznajesz, rozpoznaćznaj, rozpoznaćznał, rozpoznaćznany 1. «poznać, wyróżniając spośród innych, rozróżnić; … Słownik języka polskiego
