obetrzeć

obetrzeć
dk XI, \obetrzećtrę, \obetrzećtrzesz, \obetrzećtrzyj, obtarł, obtarty, obtarłszy - obcierać ndk I, \obetrzećam, \obetrzećasz, \obetrzećają, \obetrzećaj, \obetrzećał, \obetrzećany
1. «potrzeć czymś po powierzchni czegoś w celu osuszenia, oczyszczenia»

Obetrzeć pot z czoła.

Obcierać meble z kurzu.

2. «zetrzeć, skaleczyć skórę»

But obciera nogę.

Obetrzeć skórę na dłoni.

obetrzeć się - obcierać się
1. strona zwrotna czas. obetrzeć - obcierać w zn. 1

Obetrzeć się chustką.

2. rzad. «o osobach, przedmiotach będących w ruchu: dotknąć kogoś lub czegoś z bliska; otrzeć się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • obetrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obcierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obcierać się – obetrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} obcierać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obcierać się ręcznikiem, chusteczką. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obcierać — → obetrzeć …   Słownik języka polskiego

  • obtarcie — n I 1. rzecz. od obetrzeć. 2. lm D. obtarciearć «powierzchowna ranka, uszkodzenie naskórka wskutek tarcia» obtarcie się rzecz. od obetrzeć się …   Słownik języka polskiego

  • poobcierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poobcieraćam, poobcieraća, poobcieraćają, poobcieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trąc, wycierając, obetrzeć wiele czegoś; osuszyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poobcierała… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mięso — n III, Ms. mięsosie; lm D. mięs 1. «jadalne części zabitych zwierząt (z wyjątkiem tłuszczu); potrawy przyrządzane z tych części» Mięso cielęce, wołowe, wieprzowe. Mięso ryb. Rybie mięso. Kruche, soczyste, łykowate mięso. Mięso gotowane, duszone,… …   Słownik języka polskiego

  • naskórek — m III, D. naskórekrka, N. naskórekrkiem, blm 1. «zewnętrzna warstwa skóry zbudowana z wielowarstwowego nabłonka rogowaciejącego; także jednowarstwowy nabłonek pokrywający ciało bezkręgowców, epiderma» Obetrzeć, zedrzeć sobie naskórek. 2. bot.… …   Słownik języka polskiego

  • obdrapać — dk IX, obdrapaćpię, obdrapaćpiesz, obdrapaćdrap, obdrapaćał, obdrapaćany obdrapywać ndk VIIIa, obdrapaćpuję, obdrapaćpujesz, obdrapaćpuj, obdrapaćywał, obdrapaćywany «obetrzeć, porysować jakąś powierzchnię» Obdrapany mebel. Obdrapana ławka,… …   Słownik języka polskiego

  • poobcierać — dk I, poobcieraćam, poobcieraćasz, poobcieraćają, poobcieraćaj, poobcieraćał, poobcieraćany 1. «trąc oczyścić, osuszyć wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, obetrzeć coś w wielu miejscach» Poobcierać talerze. 2. «pokaleczyć przez tarcie,… …   Słownik języka polskiego

  • utrzeć — dk XI, utrę, utrzesz, utrzyj, utarł, utarty, utarłszy ucierać ndk I, utrzećam, utrzećasz, utrzećają, utrzećaj, utrzećał, utrzećany 1. «rozdrobnić coś przez tarcie (np. na tarce); zmiażdżyć na drobne cząstki, rozetrzeć na masę przez tarcie» Utrzeć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”