oblekać
Look at other dictionaries:
oblekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oblekaćam, oblekaća, oblekaćają, oblekaćany {{/stl 8}}– oblec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, oblekaćlekę, oblekaćlecze, oblekaćlecz, oblekaćlekł, oblekaćlekli, oblekaćleczony, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
ciało — 1. (A) słowo ciałem się stało «zwrot używany w zaskakującej sytuacji lub kiedy coś niespodziewanie doszło do skutku, spełniło się»: Można by rzec, że słowo stało się ciałem. Magister Hubert Wagner został trenerem reprezentacji kobiecej Polski.… … Słownik frazeologiczny
ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… … Słownik języka polskiego
oblekanie — ↨ oblekanie się n I rzecz. od oblekać (się) … Słownik języka polskiego
nawlekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nawlekaćam, nawlekaća, nawlekaćają, nawlekaćany {{/stl 8}}– nawlec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, nawlekaćwlokę || nawlekaćwlekę, nawlekaćwlecze, nawlekaćwlecz, nawlekaćwlókł || nawlekaćwlekł, nawlekaćwlekli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblec — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}oblegać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}oblec II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}oblekać {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powlekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powlekaćam, powlekaća, powlekaćają, powlekaćany {{/stl 8}}– powlec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, powlekaćwlokę || powlekaćwlekę, powlekaćwlecze, powlekaćwlókł || rzad. powlekaćwlekł, powlekaćwlekli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
