- obłudnik
- m III, DB. -a, N. \obłudnikkiem; lm M. \obłudnikicy, DB. -ów«człowiek obłudny, fałszywy, dwulicowy; hipokryta»
Słownik języka polskiego . 2013.
obłudnik
Look at other dictionaries:
obłudnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. obłudnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna obłudny; hipokryta {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Tygodnik Powszechny — (translates as ‘Universal Weekly’), is a Roman Catholic weekly magazine, focusing on social and cultural issues. It is published in Poland in Polish. It was established by Cardinal Adam Stefan Sapieha in 1945. Its chief editor is Father Adam… … Wikipedia
wilk — 1. Bajka o żelaznym wilku «opowiadanie o czymś, co wydaje się nieprawdopodobne, nierealne, w co trudno uwierzyć»: Bezrobocie w peerelu oficjalnie nie istniało, więc i zasiłki dla bezrobotnych wydawały się bajką o żelaznym wilku. Metr 06/04/2001.… … Słownik frazeologiczny
hipokryta — m odm. jak ż IV, CMs. hipokrytaycie; lm M. hipokrytayci, DB. hipokrytatów «człowiek fałszywy, dwulicowy; obłudnik» Udawana, fałszywa serdeczność hipokryty. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
przechera — m a. ż odm. jak ż IV, CMs. przecheraerze; lm MB. przecherary, D. przecherarów a. przecheraer (także B. przecherarów tylko o mężczyznach) przestarz. «człowiek chytry, przebiegły, sprytny, przewrotny; krętacz, obłudnik» … Słownik języka polskiego
wilk — m III, DB. a, N. wilkkiem; lm M. i 1. «Canis lupus, ssak drapieżny z rodziny psów, o sierści płowej, z domieszką czerni na grzbiecie, masywnie zbudowany; zamieszkuje obszary zalesione, tundry i stepy Eurazji i Ameryki Płn.» Stado, wataha wilków.… … Słownik języka polskiego
hipokryta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. hipokrytaycie; lm M. hipokrytayci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek charakteryzujący się dwulicowością, fałszem w postępowaniu; obłudnik, faryzeusz, farbowany lis : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oblicze, uśmiech hipokryty.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
