obocznie
Look at other dictionaries:
alternować — ndk IV, alternowaćnuje, alternowaćował, alternowaćowany jęz. «o morfemach lub głoskach etymologicznie pokrewnych, ale różniących się fonetycznie: występować obocznie» W wyrazie stół głoska ó alternuje z głoską o występującą w innych jego formach … Słownik języka polskiego
ob- — + obe «przedrostek pełniący te same funkcje co przedrostek o , lecz występujący rzadziej (czasami obocznie)» a) → o w zn. 1 Obcałować, obeschnąć, obgotować, obciągnąć, o(b)sunąć się, o(b)trząść, obejrzeć się, obgadać, objadać, obciąć, o(be)drzeć … Słownik języka polskiego
wymienić — dk VIa, wymienićnię, wymienićnisz, wymienićmień, wymienićnił, wymienićniony wymieniać ndk I, wymienićam, wymienićasz, wymienićają, wymienićaj, wymienićał, wymienićany 1. «dać coś innego w zamian za coś; dać, przesłać coś sobie wzajemnie; zrobić… … Słownik języka polskiego