obrastać
Look at other dictionaries:
obrastać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obrastaćam, obrastaća, obrastaćają, obrastaćany {{/stl 8}}– obrosnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, obrastaćnę, obrastaćrośnie, obrastaćrośnij, obrastaćsłem, obrastaćrósł, obrastaćosła, obrastaćrośli {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrastać — 1. Obrosnąć, porosnąć w pióra, w piórka, w pierze «osiągnąć dobrobyt, nabrać znaczenia»: Leon wyjął z kieszeni kluczyki z pilotem, nowiutki cadillac mlasnął centralnym zamkiem. Glisnerowie musieli obrosnąć w piórka, za moich czasów tylko stary… … Słownik frazeologiczny
porastać – porosnąć [obrastać – obrosnąć] w pierze [w piórka] — {{/stl 13}}{{stl 33}} stawać się bogatym, zdobywać majątek, wysoką pozycję :{{/stl 33}}{{stl 10}}Dawni działacze związkowi porastają w pierze na wysokich stanowiskach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrosnąć — dk Vc, obrosnąćnę, obrosnąćrośniesz, obrosnąćrośnij, obrosnąćrósł, obrosnąćrosła, obrosnąćrośli, obrosnąćrósłszy obrastać ndk I, obrosnąćam, obrosnąćasz, obrosnąćają, obrosnąćaj, obrosnąćał, obrosnąćany 1. «rosnąc, wyrastając pokryć coś, wyrosnąć … Słownik języka polskiego
pierze — n I zwykle blm 1. «pióra i puch pokrywające ptaka; upierzenie» Białe, szare, pstre pierze. Gęsi gubiły, roniły pierze. ◊ pot. Ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ani z pierza, ani z mięsa «pogardliwie o człowieku, o którym nie można powiedzieć nic … Słownik języka polskiego
sadło — n III, Ms. sadłodle, blm «tkanka tłuszczowa odkładająca się wokół narządów wewnętrznych (głównie nerek) świni; rzadziej także tłuszcz innych zwierząt, zwłaszcza nie hodowanych» Sadło świńskie. Psie, niedźwiedzie sadło. Topić, wytapiać sadło. ◊… … Słownik języka polskiego
tłuszcz — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «związek organiczny wchodzący w skład struktury komórek roślinnych i zwierzęcych, tworzących u zwierząt (i u człowieka) tkankę w postaci miękkiej warstwy znajdującej się zwłaszcza pod skórą; produkt spożywczy w… … Słownik języka polskiego
tuczyć — ndk VIb, tuczyćczę, tuczyćczysz, tucz, tuczyćczył, tuczyćczony 1. «karmić intensywnie zwierzęta gospodarskie treściwym pokarmem w celu uzyskania przyrostu mięsa i tłuszczu» Tuczyć drób, świnie. Tuczyć świnie ziemniakami. Gęsi tuczone na owsie. □… … Słownik języka polskiego
obrosnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obrastać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obróść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obrastać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
