obrażenie

obrażenie
n I
1. rzecz. od obrazić.
2. lm D. \obrażenieeń
«uszkodzenie ciała jako skutek uderzenia, skaleczenia, złamania»

Obrażenie wewnętrzne.

Doznać ciężkich obrażeń ciała.

Doznał lekkiego obrażenia głowy.

obrażenie się rzecz. od obrazić się.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • obrażenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. obrazić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obrażenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. obrażenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} uraz tkanki lub narządu powstały w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • majestat — m IV, D. u, Ms. majestatacie, blm 1. «dostojeństwo, powaga; okazałość, wspaniałość» Majestat cierpienia, śmierci. Majestat prawa, władzy. Ukazać się, wystąpić w całym majestacie. 2. daw. «godność, władza monarchy; monarcha, władca» ∆ Obraza… …   Słownik języka polskiego

  • majestat — iron. Obraza majestatu «obrażenie kogoś, kto jest przewrażliwiony, drażliwy lub bardzo zarozumiały»: (...) wszelkie skargi pod jego (ich) adresem zakrawają co najmniej na obrazę majestatu. Metr 09/03/2001 …   Słownik frazeologiczny

  • obraza — ż IV, CMs. obrazazie zwykle blm 1. «obelżywe wyrażenie się o kimś, zachowanie się względem kogoś, uchybienie czyjejś godności osobistej; zniewaga» Obraza czynna, słowna. Śmiertelna obraza. Darować komuś obrazę. Ścierpieć obrazę, nie ścierpieć… …   Słownik języka polskiego

  • poparzenie — n I 1. rzecz. od poparzyć. 2. lm D. poparzenieeń «obrażenie ciała powstałe wskutek oparzenia; także miejsce poparzone» Bolesne, dotkliwe poparzenia. Doznać poparzeń …   Słownik języka polskiego

  • potłuczenie — n I 1. rzecz. od potłuc. 2. lm D. potłuczenieczeń «stłuczone miejsce na ciele; ślad, skaleczenie od uderzenia, upadku; obrażenie» …   Słownik języka polskiego

  • stłuc — dk XI, stłukę, stłuczesz, stłucz, stłukł, stłuczony, stłukłszy 1. «zniszczyć jakiś kruchy przedmiot przez uderzenie, rozbicie na części; zbić, rozbić» Stłuc lustro, szklankę, wazon. Stłuc szybę kamieniem. 2. pot. «uderzyć o coś mocno jakąś… …   Słownik języka polskiego

  • stłuczenie — n I 1. rzecz. od stłuc. 2. lm D. stłuczenieczeń «obrażenie ciała, polegające na uszkodzeniu tkanek głębiej położonych, bez uszkodzenia skóry, powstałe wskutek tępego urazu mechanicznego; stłuczone miejsce na ciele» Bolesne stłuczenie. Stłuczenie… …   Słownik języka polskiego

  • dąs — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dąssie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywanie niezadowolenia, grymaszenie, kapryszenie; obraza, obrażenie się na kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyczyna dąsów. Dąsy żony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obtłukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obtłukiwaćkuję, obtłukiwaćkuje, obtłukiwaćany {{/stl 8}}– obtłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, obtłukiwaćtłukę, obtłukiwaćtłucze, obtłukiwaćtłucz, obtłukiwaćtłukł, obtłukiwaćtłukli, obtłukiwaćtłuczony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”