- obrobić
- dk VIa, \obrobićbię, \obrobićbisz, \obrobićrób, \obrobićbił, \obrobićbiony - obrabiać ndk I, \obrobićam, \obrobićasz, \obrobićają, \obrobićaj, \obrobićał, \obrobićany1. «nadać czemuś zamierzony kształt, wygląd przez ciosanie, gładzenie, szlifowanie itp.»
Obrobić bursztyn, drewno, szkło.
2. «przygotować ziemię pod uprawę»Obrobić pole.
Obrobić zagony pod warzywa.
3. «wykończyć brzegi materiału specjalnym ściegiem za pomocą igły lub szydełka»Obrobić dziurki jedwabiem.
Obrobić dekolt półsłupkami.
Obrobić ząbkami brzegi chusteczki.
4. posp. «obmówić, oplotkować kogoś»5. częściej dk, posp. «okraść, obrabować kogoś»6. przestarz. «uczynić kogoś przychylnym sobie lub swoim poglądom, pozyskać dla czegoś; zwerbować, urobić»dziś żywe we fraz. pot. Obrabiać interes, sprawę itp. «zabiegać o załatwienie jakiegoś interesu, jakiejś sprawy»obrobić się pot. «zrobić wszystko, co było do zrobienia»Ledwie do wieczora zdążył się obrobić.
Słownik języka polskiego . 2013.