obryć

obryć
dk Xa, \obryćryję, \obryćryjesz, \obryćryj, \obryćrył, \obryćryty
uczn. «nauczyć się czegoś bardzo dobrze, zwłaszcza pamięciowo; obkuć»

Obryć lekcję.

Obryć historię.

◊ Być obrytym «umieć coś świetnie; wyuczyć się, być dobrze przygotowanym do lekcji, do egzaminu itp.; być obkutym»
obryć się to samo, co obryć

Obryć się z matematyki.

Obryć się przed klasówką.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”