obruszyć

obruszyć
dk VIb, \obruszyćszę, \obruszyćszysz, \obruszyćrusz, \obruszyćszył, \obruszyćszony - obruszać ndk I, \obruszyćam, \obruszyćasz, \obruszyćają, \obruszyćaj, \obruszyćał, \obruszyćany
1. «spowodować obsunięcie się czegoś sypkiego, obwalenie się czegoś»

Obruszyć piasek na skarpie.

2. «szarpaniem, ciągnięciem sprawić, że coś mocno w czymś tkwiące obluzuje się, zacznie się chwiać»

Obruszyć gwóźdź w ścianie.

Obruszony ząb.

obruszyć się - obruszać się
1. «obluzować się, zacząć się chwiać»

W murze obruszyły się cegły.

2. «oburzyć się, wyrazić niezadowolenie, sprzeciw»

Obruszył się na niesprawiedliwe zarzuty.

Obruszał się na widok krewnego.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • obruszać się – obruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać tkwić w czymś, być zamocowanym nieruchomo; obluzowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hak, gwóźdź obruszył się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obruszaćam, obruszaća, obruszaćają, obruszaćany {{/stl 8}}– obruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obruszaćszę, obruszaćszy, obruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozklekotać — dk IX, rozklekotaćoczę, (rozklekotaćocę), rozklekotaćoczesz (rozklekotaćocesz), rozklekotaćocz (rozklekotaćotaj), rozklekotaćał, rozklekotaćany częściej w imiesł. biernym, pot. «zużyć, zniszczyć, obruszyć coś przez używanie, sprawić, że powstaje… …   Słownik języka polskiego

  • zjeżyć — dk VIb, zjeżyćżę, zjeżyćżysz, zjeż, zjeżyćżył, zjeżyćżony rzad. zjeżać ndk I, zjeżyćam, zjeżyćasz, zjeżyćają, zjeżyćaj, zjeżyćał, zjeżyćany «podnieść do góry, postawić sztorcem, nastroszyć (zwykle włosy, sierść, pióra)» Ptak zjeżył pióra. Pies… …   Słownik języka polskiego

  • żachnąć się — dk Va, żachnąć sięnę się, żachnąć sięniesz się, żachnąć sięnij się, żachnąć sięnął się, żachnąć sięnęła się, żachnąć sięnęli się, żachnąć sięnąwszy się rzad. żachać się ndk I, żachnąć sięam się, żachnąć sięasz się, żachnąć sięają się, żachnąć… …   Słownik języka polskiego

  • żachnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia V, żachnąć sięnę się, żachnąć sięnie się, żachnąć sięnij się, żachnąć sięnął się, żachnąć sięnęli się {{/stl 8}}{{stl 7}} gestem, słowem wyrazić zniecierpliwienie, oburzenie; obruszyć się, wzdrygnąć się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”