Obrzęd koronacyjny.
Obrzędy pogrzebowe.
Obrzędy noworoczne, wielkanocne.
Słownik języka polskiego . 2013.
obrzęd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. obrzędędzie {{/stl 8}}{{stl 7}} uroczysty, symboliczny akt odbywający się według tradycyjnego porządku, często określonego odpowiednimi przepisami, zwykle będący częścią obchodów jakiejś uroczystości;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Колядка — (от лат. Calendae первый день каждого месяца) обрядовая песня у народов Восточной Европы, главным образом у славян; исполнялась в ночь под христианский праздник рождество. В К. звучали пожелания богатства, доброго здоровья, хорошего… … Большая советская энциклопедия
Колядка — (от лат. Calendae календы (первый день каждого месяца)) нар. величальные песни, приуроченные к зимним обрядовым празднествам. Первоначально К. составная часть древнеславянских синкретич. обрядов, связанных с весенним солнцестоянием и… … Музыкальная энциклопедия
msza — Czarna msza «obrzęd satanistyczny, będący parodią katolickiej mszy świętej, odprawiany ku czci szatana»: Łódzka policja zatrzymała na cmentarzu pięcioro satanistów, podejrzanych o niszczenie grobów. Sprawców (...) ujęto podczas odprawiania… … Słownik frazeologiczny
sobaczy — przestarz. Sobacze życie, sobaczy los «życie nędzne, marne»: Cóż za zwierzęce pędzicie życie, chłopy silne i zdrowe! Jedni mają jadła tyle, że z niego urządzili kult, obrzęd, nałóg, obyczaj i jakąś świętość, a drudzy po to tylko żyją, żeby nie… … Słownik frazeologiczny
błogosławieństwo — n III, Ms. błogosławieństwotwie; lm D. błogosławieństwostw 1. «w religiach chrześcijańskich: obrzęd polegający na przeżegnaniu krzyżem lub znakiem krzyża; życzenie przychylności losu, pomyślności itp. wyrażone w sposób uroczysty» Ojcowskie,… … Słownik języka polskiego
celebrować — ndk IV, celebrowaćruję, celebrowaćrujesz, celebrowaćruj, celebrowaćował, celebrowaćowany 1. «odprawiać nabożeństwo, obrzęd, zwłaszcza uroczyście» Ksiądz celebruje mszę. 2. «zachowywać się, robić coś uroczyście, z namaszczeniem, ze szczególną… … Słownik języka polskiego
ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… … Słownik języka polskiego
chrzest — m IV, D. chrztu, C. chrztowi, Ms. chrzcie; lm M. chrzty «jeden z sakramentów chrześcijańskich; obrzęd przyjęcia chrzczonego do grona wyznawców kościoła oraz nadanie mu imienia» Świadectwo, metryka, akt chrztu. Przyjąć chrzest. Podawać, pot.… … Słownik języka polskiego
chrzestny — chrzestnyni «odnoszący się do chrztu; związany z obrzędem chrztu» Obrzęd chrzestny. Chrzestna córka. Rodzice chrzestni. Imię chrzestne. Sukienka chrzestna. chrzestny, chrzestna w użyciu rzecz., pot. «ojciec chrzestny; matka chrzestna» … Słownik języka polskiego
