Obsiać pole pszenicą.
Obsiać klomb kwiatami.
Chwasty się obsiały.
Słownik języka polskiego . 2013.
obsiać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obsiewać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obsiewać — → obsiać … Słownik języka polskiego
obsiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obsiewaćam, obsiewaća, obsiewaćają, obsiewaćany {{/stl 8}}– obsiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, obsiewaćsieję, obsiewaćsieje, obsiewaćsiał, obsiewaćsiali || reg. obsiewaćsieli, obsiewaćsiany {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ćwierć — ż V, DCMs. ćwierćrci; lm MD. ćwierćrci 1. «czwarta część całości» Ćwierć losu loteryjnego. Ćwierć szklanki mleka. Iść ćwierć mili. Obsiać ćwierć hektara pola. ◊ pot. Trzy ćwierci do śmierci «o kimś bardzo źle wyglądającym, słabym, chorym» 2.… … Słownik języka polskiego
grządka — ż III, CMs. grządkadce; lm D. grządkadek 1. «niewielki pas ziemi uprawnej, zwykle w ogrodzie, odgraniczony rowkami» Grządka kwiatowa, warzywna. Grządka fasoli, grochu, stokrotek, tulipanów. Obsiać, pleć grządki. 2. «mała grzęda, drążek dla… … Słownik języka polskiego
jałowizna — ż IV, CMs. jałowiznaiźnie; lm D. jałowiznaizn 1. «młode bydło nie mające jeszcze potomstwa» Zdrowa jałowizna. Chów jałowizny. 2. «puste lub nieurodzajne pole» Obsiać, zagospodarować jałowiznę … Słownik języka polskiego
poobsiewać — dk I, poobsiewaćam, poobsiewaćasz, poobsiewaćają, poobsiewaćaj, poobsiewaćał, poobsiewaćany «obsiać wiele pól, zagonów itp. kolejno, jedne po drugich» Poobsiewać wydmy trawami … Słownik języka polskiego
poorać — dk IX, poorzę, poorzesz, poorz, poorany 1. «zorać w wielu miejscach, zorać wszystko, skończyć oranie; zaorać» Poorać pola przed siewem. Poorać i obsiać ugory. Pola były dopiero gdzieniegdzie poorane. przen. «porysować, poryć, porobić na czymś… … Słownik języka polskiego
pozasiewać — dk I, pozasiewaćam, pozasiewaćasz, pozasiewaćają, pozasiewaćaj, pozasiewaćał, pozasiewaćany «zasiać wiele czegoś, obsiać czymś wiele terenów» Pozasiewać kwiaty w ogrodzie. Pozasiewać pola żytem … Słownik języka polskiego
pszenica — ż II, CMs. pszenicacy; lm D. pszenicaic «Triticum, roślina roczna z rodziny traw, jara lub ozima, uprawiana na wszystkich kontynentach jako jedno z najważniejszych zbóż; obejmuje szereg gatunków i odmian o różnej budowie kłosa i ziarna; ziarno… … Słownik języka polskiego
