obtrącić

dk VIa, \obtrącićcę, \obtrącićcisz, \obtrącićtrąć, \obtrącićcił, \obtrącićcony - obtrącać ndk I, \obtrącićam, \obtrącićasz, \obtrącićają, \obtrącićaj, \obtrącićał, \obtrącićany

«uderzeniem oddzielić coś od czegoś; obtłuc»

Obtrącić ucho od dzbanka.