- obtoczyć
- dk VIb, \obtoczyćczę, \obtoczyćczysz, \obtoczyćtocz, \obtoczyćczył, \obtoczyćczony - obtaczać ndk I, \obtoczyćam, \obtoczyćasz, \obtoczyćają, \obtoczyćaj, \obtoczyćał, \obtoczyćany1. «tocząc coś w sypkiej substancji spowodować jej przylgnięcie do tego przedmiotu; oblepić»
Obtoczyć kotlet w mące.
2. «obrobić, wygładzić coś na tokarce, nadając zwykle kształt okrągły lub walcowaty»Obtoczyć gałkę, nogę od stołu.
∆ Obtoczone głazy, kamienie itp. «głazy, kamienie itp. doprowadzone do gładkości wskutek działania czynników atmosferycznych»3. rzad. «przetoczyć coś dookoła czegoś»Obtoczyć piłkę dookoła podwórka.
Słownik języka polskiego . 2013.