obudzić

obudzić
dk VIa, \obudzićdzę, \obudzićdzisz, obudź, \obudzićdził, \obudzićdzony
1. «przerwać komuś sen, drzemkę, przebudzić»

Obudzić kogoś ze snu.

Obudzić kogoś rano.

Obudził go śpiew ptaków, hałas uliczny.

2. «wywołać w kimś pewne stany, uczucia itp.; wzbudzić»

Obudzić w kimś miłość, namiętność.

Obudzić w kimś wspomnienia.

obudzić się
1. «przejść ze stanu snu w stan jawy, ocknąć się ze snu, przebudzić się, zbudzić się»

Obudzić się z drzemki.

Obudzić się o siódmej rano.

2. «o zjawiskach, stanach, uczuciach itp.: powstać, zrodzić się, ujawnić się»

Obudziła się w kimś ambicja, zazdrość.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • obudzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}budzić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obudzić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}budzić II {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obudzić się z ręką w nocniku — {{/stl 13}}{{stl 7}} z powodu nieumiejętności przewidywania wydarzeń doprowadzić swymi działaniami do sytuacji niekorzystnej, niepożądanej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taką oto drogą „politycy pragmatyczni” mogą się obudzić z ręką w nocniku. (NCz)… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obudzić się — z ręką w nocniku zob. nocnik …   Słownik frazeologiczny

  • obudzić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}budzić się{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i wtedy się obudziłem {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obudzić — Umarłego by obudził zob. umarły …   Słownik frazeologiczny

  • obudzić się z palcem w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late …   Słownik Polskiego slangu

  • obudzić się z ręką w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late …   Słownik Polskiego slangu

  • budzić się – obudzić się, zbudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powracać do stanu świadomości po okresie spania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budzić się zawsze o tej samej porze. Budzić się co chwila. Obudzić się za wcześnie, za późno. Zbudził się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobudzić — dk VIa, dobudzićdzę, dobudzićdzisz, dobudzićbudź, dobudzićdził, dobudzićdzony «zbudzić (zwłaszcza z trudem), obudzić» Trudno go było dobudzić. dobudzić się «obudzić po usilnych staraniach, zabiegach, zbudzić z wysiłkiem» Nie móc się kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”