obwarować

obwarować
dk IV, \obwarowaćruję, \obwarowaćrujesz, \obwarowaćruj, \obwarowaćował, \obwarowaćowany - obwarowywać ndk VIIIa, \obwarowaćowuję, \obwarowaćowujesz, \obwarowaćowuj, \obwarowaćywał, \obwarowaćywany rzad. I, \obwarowaćam, \obwarowaćasz, \obwarowaćają, \obwarowaćaj, \obwarowaćał, \obwarowaćany
1. «otoczyć coś murem, wałem itp. w celu umocnienia, zabezpieczenia przed czymś, uczynienia warownym; ufortyfikować, oszańcować»

Obwarować miasto, twierdzę.

przen.

Obwarować dom przed złodziejami.

2. «zagwarantować coś prawem: zastrzec sobie, zawarować, zapewnić»

Obwarować zarządzenie przepisami.

obwarować się strona zwrotna czas. obwarować
a) w zn. 1:

Nieprzyjaciel obwarował się w mieście.

b) w zn. 2:

Obwarować się przepisami, przywilejami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • obwarować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. obwarowywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwarowywać się – obwarować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wznosić obwarowania (mur, wał itp.) wokół swojego stanowiska, miejsca, w którym się przebywa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wojsko obwarowało się w obozie, twierdzy. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwarowywać — → obwarować …   Słownik języka polskiego

  • obwarowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obwarowywaćowuję, obwarowywaćowuje, obwarowywaćany {{/stl 8}}– obwarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, obwarowywaćruję, obwarowywaćruje, obwarowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwarowanie — n I 1. rzecz. od obwarować. 2. «to, co obwarowuje: mur, wał ochronny, fortyfikacja» Zamek miał mocne obwarowanie. obwarowanie się rzecz. od obwarować się …   Słownik języka polskiego

  • ufortyfikować — dk IV, ufortyfikowaćkuję, ufortyfikowaćkujesz, ufortyfikowaćkuj, ufortyfikowaćował, ufortyfikowaćowany «umocnić fortyfikacjami; obwarować» Ufortyfikować obóz, zamek, budynek. Miasto ufortyfikowane wałami. ufortyfikować się «umocnić swoje… …   Słownik języka polskiego

  • częstokół — m IV, D. częstokółkołu, Ms. częstokółkole; lm M. częstokółkoły «ogrodzenie z drewnianych pali, zaostrzonych u góry (dawniej było częścią obwarowania); ostrokół, palisada» Obwarować, otoczyć coś (np. gród) częstokołem …   Słownik języka polskiego

  • umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… …   Słownik języka polskiego

  • wał — m IV, D. u, Ms. wale; lm M. y 1. «podłużne usypisko z ziemi, kamieni itp., powstałe na skutek działania sił przyrody lub wzniesione sztucznie, np. w celu zabezpieczenia przed powodzią, obrony przed wrogiem; nasyp, szaniec» Wał ziemny. Wał… …   Słownik języka polskiego

  • zamek — m III, D. zamekmka a. zamekmku, N. zamekmkiem; lm M. zamekmki 1. «urządzenie do zamykania, zabezpieczania przed otwieraniem czegoś (np. drzwi, szuflady, walizki itp.) przez wysunięcie zasuwki lub zapadki albo przez unieruchomienie zapadki za… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”