ocalić

ocalić
dk VIa, \ocalićlę, \ocalićlisz, ocal, \ocalićlił, \ocalićlony - ocalać ndk I, \ocalićam, \ocalićasz, \ocalićają, \ocalićaj, \ocalićał, \ocalićany
«wybawić, uratować, uchronić kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem; zachować kogoś lub coś w całości»

Ocalać zabytki.

Ocalasz mi życie.

Ocalić godność, honor, reputację.

Ocalić miasto od zniszczenia.

Ocalić coś od zapomnienia.

Ocalić kogoś od śmierci.

ocalić się - ocalać się strona zwrotna czas. ocalić - ocalać

Ocalić się z pożaru, z wojny.

Ocalić się cudem.

Ocalić się ucieczką, podstępem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ocalić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ocalać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ocalać się – ocalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ratować się, bronić się przed unicestwieniem, zagładą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwa razy ocalał się ryzykownymi działaniami. Cudem ocalić się z pogromu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ocalać — → ocalić …   Słownik języka polskiego

  • ocalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ocalaćam, ocalaća, ocalaćają, ocalaćany {{/stl 8}}– ocalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ocalaćlę, ocalaćli, ocalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} ratować, ochraniać kogoś lub coś przed unicestwieniem, zniszczeniem;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Janusz Janowski — (born September 9, 1965 in Połczyn Zdrój, Poland) is a Polish painter, jazz drummer, art theorist, from 2004 to 2006 chairman of the Artistic Council at the Board of the Association of Polish Painters and Designers (ZPAP), member of the Committee …   Wikipedia

  • Marek Grechuta — Marek Michał Grechuta, né le 10 décembre 1945 à Zamość en Pologne et décédé le 9 octobre 2006 à Cracovie en Pologne, est un chanteur, poète, compositeur et peintre polonais. Il suivit des études d architecture avant de… …   Wikipédia en Français

  • Белявский, Александр Борисович — Александр Белявский …   Википедия

  • wyratować — dk IV, wyratowaćtuję, wyratowaćtujesz, wyratowaćtuj, wyratowaćował, wyratowaćowany «udzielając komuś pomocy w niebezpieczeństwie ocalić, uchronić go od śmierci, nieszczęścia; wydobyć kogoś z trudnej sytuacji; uratować» Wyratować dziecko z… …   Słownik języka polskiego

  • zbawić — dk VIa, zbawićwię, zbawićwisz, zbaw, zbawićwił, zbawićwiony zbawiać ndk I, zbawićam, zbawićasz, zbawićają, zbawićaj, zbawićał 1. podn. «ocalić, uratować od czegoś; wybawić, wyzwolić» Zbawić kraj. przen. Nie zbawi cię taka niewielka sumka. 2. rel …   Słownik języka polskiego

  • życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”