odbiorca

odbiorca
m odm. jak ż II, DCMs. \odbiorcacy; lm M. \odbiorcacy, DB. \odbiorcaców
«człowiek upoważniony do odbioru czegoś, odbierający coś»

Masowy odbiorca.

Indywidualni odbiorcy.

Odbiorca towaru.

Odbiorcy prądu elektrycznego, gazu.

Odbiorca informacji.

Odbiorcy sztuki, poezji, literatury.

Zaopatrywać odbiorców.

Zaspokajać potrzeby odbiorców.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • odbiorca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. odbiorcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba odbierająca to, co jest dla niej przeznaczone, do niej kierowane : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odbiorca muzyki poważnej, literatury. Odbiorca paczki, życzeń. Indywidualny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • adresat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. adresatacie; lm M. adresataci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (potencjalny) odbiorca przesyłki pocztowej; osoba, dla której jest przeznaczony list, paczka itp. : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • otrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, otrzymywaćmuję, otrzymywaćmuje, otrzymywaćany {{/stl 8}}– otrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, otrzymywaćam, otrzymywaća, otrzymywaćają, otrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • marketing — m III, D. u, N. marketinggiem, blm ekon. «działalność polegająca na kształtowaniu stosunków między producentem a odbiorcą towarów, dotycząca w szczególności ustalania wielkości produkcji, określania cen, metod dystrybucji, usług gwarancyjnych,… …   Słownik języka polskiego

  • nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

  • obdarować — dk IV, obdarowaćruję, obdarowaćrujesz, obdarowaćruj, obdarowaćował, obdarowaćowany obdarowywać ndk VIIIa, obdarowaćowuję, obdarowaćowujesz, obdarowaćowuj, obdarowaćywał, obdarowaćywany, rzad. ndk I, obdarowaćywam, obdarowaćywasz, obdarowaćywaj… …   Słownik języka polskiego

  • odbiorczyni — ż I, DCWMs. odbiorczynini, B. odbiorczyninię; lm D. odbiorczyniyń forma ż. od odbiorca Odbiorczyni listu, paczki …   Słownik języka polskiego

  • otrzymać — dk I, otrzymaćam, otrzymaćasz, otrzymaćają, otrzymaćaj, otrzymaćał, otrzymaćany otrzymywać ndk VIIIa, otrzymaćmuję, otrzymaćmujesz, otrzymaćmuj, otrzymaćywał, otrzymaćywany 1. «stać się odbiorcą czegoś, dostać coś w darze lub w zamian za coś»… …   Słownik języka polskiego

  • przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

  • się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”