odbyt

odbyt
m IV, D. -u, Ms. \odbytycie; lm M. -y
«końcowy otwór przewodu pokarmowego, przez który wydalane są resztki nie strawionego pokarmu; u człowieka i wyższych ssaków jest to zewnętrzne ujście odbytnicy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • odbyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. odbytycie {{/stl 8}}{{stl 7}} końcowy otwór przewodu pokarmowego, którym organizm wydala resztki niestrawionego pokarmu {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Włatcy móch — First row from the left: Anusiak, Konieczko, Maślana and Czesio. Second for: School nurse and Ms. Frał Format Cartoon Directed by Bartosz Kędzierski …   Wikipedia

  • powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… …   Słownik frazeologiczny

  • puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • czopek — m III, D. czopekpka, N. czopekpkiem; lm M. czopekpki 1. «mały czop; zatyczka» Zatkać antałek czopkiem. 2. «mały przedmiot kształtu stożkowatego» Wrzód z czopkami ropy. 3. farm. «stożek, zwykle z masła kakaowego, zawierający domieszkę leku,… …   Słownik języka polskiego

  • gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

  • odbytowy — przym. od odbyt Płetwa odbytowa. Otwór odbytowy u ryb …   Słownik języka polskiego

  • rozwieracz — m II, D. a; lm M. e, D. y med. wet. «instrument lekarski służący do rozwierania ust chorego, poszerzania przy pewnych zabiegach szyjki macicy itp.; także instrument do rozwierania brzegów rany operacyjnej» Rozwieracz szczęk. * anat. Rozwieracz… …   Słownik języka polskiego

  • wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”