Odczyniać czary, uroki.
Odczyniać chorobę.
Słownik języka polskiego . 2013.
odczyniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odczyniaćam, odczyniaća, odczyniaćają, odczyniaćany {{/stl 8}}– odczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odczyniaćnię, odczyniaćni, odczyniaćczyń, odczyniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} usuwać skutki działań magicznych … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… … Słownik języka polskiego
gusła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. gusłaseł {{/stl 8}}{{stl 7}} czynności, obrzędy magiczne, słowa wypowiadane w trakcie ich wykonywania; czary, wróżby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wierzyć w gusła. Czynić, odczyniać gusła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
