Odgarnąć śnieg z drogi.
Odgarnąć firanki, zasłony.
Słownik języka polskiego . 2013.
odgarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odgarniaćam, odgarniaća, odgarniaćają, odgarniaćany {{/stl 8}}– odgarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, odgarniaćnę, odgarniaćnie, odgarniaćnij, odgarniaćnął, odgarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} zgarniając, przesuwać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odgrzebać — dk IX, odgrzebaćbię, odgrzebaćbiesz, odgrzebaćgrzeb, odgrzebaćał, odgrzebaćany odgrzebywać ndk VIIIa, odgrzebaćbuję, odgrzebaćbujesz, odgrzebaćbuj, odgrzebaćywał, odgrzebaćywany 1. «grzebiąc natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; odkopać»… … Słownik języka polskiego
poodgarniać — dk I, poodgarniaćam, poodgarniaćasz, poodgarniaćają, poodgarniaćaj, poodgarniaćał, poodgarniaćany «odgarnąć, odsunąć wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Poodgarniać liście ze ścieżek … Słownik języka polskiego
przegarnąć — dk Va, przegarnąćnę, przegarnąćniesz, przegarnąćnij, przegarnąćnął, przegarnąćnęła, przegarnąćnęli, przegarnąćnięty, przegarnąćnąwszy przegarniać ndk I, przegarnąćam, przegarnąćasz, przegarnąćają, przegarnąćaj, przegarnąćał, przegarnąćany «garnąc … Słownik języka polskiego
pukiel — m I, D. pukielkla; lm M. pukielkle, D. pukielkli a. pukielklów «pierścień włosów, lok, kędzior» Opadające na ramiona pukle włosów. Odgarnąć pukiel włosów. ‹czes. z niem.› … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki … Słownik języka polskiego
zgarnąć — dk Va, zgarnąćnę, zgarnąćniesz, zgarnąćnij, zgarnąćnął, zgarnąćnęła, zgarnąćnęli, zgarnąćnięty zgarniać ndk I, zgarnąćam, zgarnąćasz, zgarnąćają, zgarnąćaj, zgarnąćał, zgarnąćany 1. «zebrać coś razem, zsunąć do siebie, zgromadzić w jednym… … Słownik języka polskiego
kosmyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} luźno zwisające pasmo włosów, rzadziej długiej sierści zwierzęcej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opadające kosmyki włosów. Łysina z rzadkimi kosmykami. Odgarnąć niesforny kosmyk z czoła. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lekki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, lekkikcy, lżejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ważący niewiele, odznaczający się niewielkim ciężarem, dający się łatwo unieść; nieciężki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekki worek. Lekka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
